Wıpadeniye soglasnıx
Soglasnıye, kak i glasnıye, w zawisimosti ot fonetiçeskix uslowiy wıpadayut kak w seredine, tak i w konse slowa. Wıpadeniü w seredine slowa podwergaütsä sonornıye [l], [r], a w konse slowa – [n], [l], [r].
Yesli k glagolnoy osnowe bol «bıt» prisoyedinäütsä affiksı, naçinaüşiyesä s nesonornıx soglasnıx, to zwuk [l] wıpadayet, naprimer: bosun < bolsun «pust budet»; busa < bolsa «yesli budet».
Kogda k glagolam buduşego wremeni, soderjaşim affiksı, naçinaüşiyesä s uzkogo glasnogo (-ır -ir, -ur -yür), prisoyedinäütsä liçnıye affiksı 1-go i 2-go l. yed. i mn. ç., to koneçnıy soglasnıy [r] glagolnoy osnowı w ustnoy reçi wıpadayet: salıman < salırman «ya poloju»; salısan < salırsan «tı polojiş»; salıbız < salırbız «mı polojim»; salısız < salırsız «wı polojite».
Kak widno, wo wsex etix sluçayax wıpadeniye [r] na smısl slowa ne wliyayet, tak kak predşestwuüşiye uzkiye glasnıye nesut na sebe osnownuyu smıslorazliçitelnuyu nagruzku affiksow osnowı. Pri naliçii şirokix glasnıx wıpadeniye [r] ne proisxodit. Wıpadeniye soglasnıx [n], [l], [r] w koneçnoy pozisii takje swäzano s uzkimi glasnımi affiksow.