Zaynulabidni atasına kağızı
«Orenburg. «Waqıt» gazetni redaksiyası.
Şarif ayıñ qutlu wa mubarak bolsun! Meni sıylı wa hürmetli atam, Nuhay efendi, salamaleykum! Muradım siz saw-salamat bolmaqdır. Bizin hallardan sorasağız, alhamdulilläh, bizde qattıgün qurban çalındı. Bu yıl qurban bayram bereketsiz ötdü. Sebebi de: Yaxsayda yaman awruw yayılğan. Mundan bir-bir günlerde 5-9 adamğa yuwuq geçine. Eki gişi ölmegen bir gün de bolmağan.
Abdulwahap, Nizamitdin, Paçaxan, Rabyat halige qolay bolup görüneler, amma bir qolay bolup görünse, ertenine yatıp da qalalar. Awruwnu umumi atı «tif» dep aytalar.
Xalq, madarı barlar, ya Burawqalağa, yada Xasawyurtğa barıp sebep qıdıralar. Amma adamlanı birleri yañıdan başlap awrup yatalar. Bu awruwnu bir sırı barı belgilendi.
Ölgenleni köplügün görüp, Rafiş bek haleklene. Doktorlağa barıp sebep etdirmekni arzın ete. Tüzü, men de biraz qorqa başladım. Muhkam bolsa, siz qaytıp, şonu hayına baqsağız yaxşı bolajaq edi. Ağayım, sen qurbanğa gelmejekni bilgende, yıladı. Poçtadan alıp gelegende kağızlanı, ağayım qabaq alda olturup tura bolğan eken. Abdulhamit kağızlanı eltip onu qoluna berip qoyğan…
Munda işlemege iş de alıp, qaytsañ yaxşı bolur edi. Bu yıl yaşaw geçirmek bek qıyın bolur, barı da zat baha…
Ayawlu atam, bizin yaşawnu qıyınlı qısas günlerinde yañız qalmaqdan qıyın zatnı görmedim. Sen yañızsan, biz köpbüz. Men onu añlayman. Ne eteyim… Sizge barı atalardan aldın yallıq gerek, sen köp çalışğansan, atam, siz heç ayamaylı bütün yaşawuğuznu bizin ullu üy ahlübüznü hayında yiberesiz.
Meni qolumdan çığağan zat yoq, meni kömegim sağa heç bir de tiymegen. Şu zat meni namusumnu yılata. Men barın da añlayman – namus nedir? Onu içqıramaqlığı nedir, amma ne etersen, qısmatğa men ögey busam yaray. Yaşawda men xıylı yañılışlar yibergenmen, xata bolğanmandır.
Seni rahmuñnu dazusu yoq. Siz meni özügüzge xas çınıqğan bolat qarawuğuz wa añlawuğuz bulan tüz yollağa salasız. Sizden yuwuq, sizden qardaş, sizden rahmulu yol görsetiwçüm bolmağan. İnsanlıqnı örlügün sizde göremen, atam. Men sizdegi ol qudratlı güçge baş uraman. Bütün ömürüm bulan sizge teñ gelip çalışmaqnı namusuma borç bilemen.
Çıdayıq, atam! Dawlar dağılsın, bitsin. Birleşip özge xalqlar bulan da, bereketli topuraq qayda bar busa, şonda zahmat tögerbiz. Sensiz yaşawnu tatıwun tapmayman. İñ yaxşı yer – sen bar yer, sen abat alağan yer, iñ gerekli yaşaw – yañız seni bulan!