Зайнулабидни атасына кагъызы
«Оренбург. «Вакъыт» газетни редакциясы.
Шариф айынг къутлу ва мубарак болсун! Мени сыйлы ва гьюрметли атам, Нугьай эфенди, саламалейкум! Мурадым сиз сав-саламат болмакъдыр. Бизин гьаллардан сорасагъыз, алгьамдулиллягь, бизде къаттыгюн къурбан чалынды. Бу йыл къурбан байрам берекетсиз оьтдю. Себеби де: Яхсайда яман аврув яйылгъан. Мундан бир-бир гюнлерде 5-9 адамгъа ювукъ гечине. Эки гиши оьлмеген бир гюн де болмагъан.
Абдулвагьап, Низамитдин, Пачахан, Рабият гьалиге къолай болуп гёрюнелер, амма бир къолай болуп гёрюнсе, эртенине ятып да къалалар. Аврувну умуми аты «тиф» деп айталар.
Халкъ, мадары барлар, я Буравкъалагъа, яда Хасавюртгъа барып себеп къыдыралар. Амма адамланы бирлери янгыдан башлап авруп яталар. Бу аврувну бир сыры бары белгиленди.
Оьлгенлени кёплюгюн гёрюп, Рафиш бек гьалеклене. Докторлагъа барып себеп этдирмекни арзын эте. Тюзю, мен де бираз къоркъа башладым. Мугькам болса, сиз къайтып, шону гьайына бакъсагъыз яхшы болажакъ эди. Агъайым, сен къурбангъа гелмежекни билгенде, йылады. Почтадан алып гелегенде кагъызланы, агъайым къабакъ алда олтуруп тура болгъан экен. Абдулгьамит кагъызланы элтип ону къолуна берип къойгъан…
Мунда ишлемеге иш де алып, къайтсанг яхшы болур эди. Бу йыл яшав гечирмек бек къыйын болур, бары да зат багьа…
Аявлу атам, бизин яшавну къыйынлы къысас гюнлеринде янгыз къалмакъдан къыйын затны гёрмедим. Сен янгызсан, биз кёпбюз. Мен ону англайман. Не этейим… Сизге бары аталардан алдын яллыкъ герек, сен кёп чалышгъансан, атам, сиз гьеч аямайлы бютюн яшавугъузну бизин уллу уьй агьлюбюзню гьайында йибересиз.
Мени къолумдан чыгъагъан зат ёкъ, мени кёмегим сагъа гьеч бир де тиймеген. Шу зат мени намусумну йылата. Мен барын да англайман – намус недир? Ону ичкъырамакълыгъы недир, амма не этерсен, къысматгъа мен оьгей бусам ярай. Яшавда мен хыйлы янгылышлар йибергенмен, хата болгъанмандыр.
Сени рагьмунгну дазусу ёкъ. Сиз мени оьзюгюзге хас чыныкъгъан болат къаравугъуз ва англавугъуз булан тюз ёллагъа саласыз. Сизден ювукъ, сизден къардаш, сизден рагьмулу ёл гёрсетивчюм болмагъан. Инсанлыкъны оьрлюгюн сизде гёремен, атам. Мен сиздеги ол къудратлы гючге баш ураман. Бютюн оьмюрюм булан сизге тенг гелип чалышмакъны намусума борч билемен.
Чыдайыкъ, атам! Давлар дагъылсын, битсин. Бирлешип оьзге халкълар булан да, берекетли топуракъ къайда бар буса, шонда загьмат тёгербиз. Сенсиз яшавну татывун тапмайман. Инг яхшы ер – сен бар ер, сен абат алагъан ер, инг герекли яшав – янгыз сени булан!