Rasulğa alayhissalam Makka ahlü qast etmegi
Türlü qıyınlıq buğar Makka ahlü görsetdiler✻; Yüregin şaytan biylep, Yolsuz işler etdiler.
Öltürme qast etdiler, Yaq-yağından aylanıp. Bir zat bajarmadılar, Gözü-qolu baylanıp.
Neçik ziyan etejek – Allah buğar kömekçi; Cumlä xalqdan sıylı etip, Özü yibergen Elçi.
Birler – «gözbawçu» dedi, «Cinli» – dedi birleri. Yürekde tamurlaşğan Müşrikleni✻ kirleri.
Birler, gertisin bilmey, Din uçun dep etdiler; Birleri, bile turup, Ters yollağa getdiler.
Soñ käfirler oylaşdı, Cıyılışıp bir yerge, Bulanı arasında İblis-maʼlün de birge.
Özü bilegen söznü Söylediler har biri. Soñ Abujahal✻ söylep, Qabul boldular barı.
Ol maʼlün şulay aytdı: «Biz munu öltüreyik, Har güpden bir yigitge✻ Qılıç sawut bereyik.
Tegiş barı da✻ urup, Rasulnu öltürsünler, Dinine qaytğanlağa Köp xorluq geltirsinler.
Munçaqı köp tabunnu Bolamu qanın tutup; Qan tölewün bererbiz, Qoyarlar soñ unutup.
Qay✻ birine yabuşur Rasulnu qardaşları». Bu sözge razi boldu Müşrikleni başları.
Sözleri şoğar toqtap, Axşam boldu, gün batdı, Uxlasa✻ öltürmege Qast etip, saqlap yatdı.
Salat salamlar bolsun – Rasulğa, ahlusuna, Sıylı ashaplarına, Yaşına-ullusuna!