Rasulnu alayhissalam muʼcizatları
Qaysın-birin aytayım Görsetgen muʼcizatın. Tawrat, Incil de✻ yazğan Süyünçülep munu atın✻.
Tawrat, Incilde görüp, Ömür tilep qalmağa, Köp payğambarlar süygen Buğar ümmet bolmağa.
Erteden yawrunçular✻ Munu halın aytğanlar, Taza haqlığın bilip, İmanğa köp qaytğanlar.
Rasul uçun yaratğan Tutaş cumlä Alamnı. Habibim✻ dep sıylı etip, Bergen Qurʼan-Kälämnı.
Görsetgen muʼcizatın Barmu dünyada sanı✻? Qurʼan taman tügülmü Gertiligine anı?! Araplanı içinde Pasih dep saylanğanlar, Pasih Qurʼannı görüp, Hayran bolup qalğanlar.
Yürekleri inanmay, Geçe-gün oylap yatıp, Aytıp bajarmağanlar Bir sözüne oşatıp.
Qol bulan işara etip, Aynı eki yarmağı; Çaqırğanda, sucda etip Terek yürüp barmağı.
Qazawatda asgerler Suwsaplıqdan känt etgen: Barmağından suw çığıp, Miñ dört yüz xalqğa yetgen.
Yerden alğan uwaq taş Tasbih etgen✻ qolunda, Bulut salqınlıq etgen Har yürügen yolunda.
Qısğarıp, bügüledi Qayda yürüse yolu. «Mağa ağu qoşğan» dep Söyledi qoynu qolu.
Neçese gözsüzlege Tükürügü em bolğan. Boş quyuğa tükürüp, Baldey tatli suw bolğan.
Neçe taw-taşlar buğar Altun bolup göründü. Ne yerde xazna busa, Barı açıq bilindi.
Bet burup qaramadı Bu dünyanı malına, Qanaatlıq✻ etedi. Özü paqır halında.
Yigitlik✻-çomartlıqda Teñ gelmes edi gişi. Paqır-yetim bar busa, Tergemaq✻ edi işi.
Terlegen terlerinden Gül iyisler geledi. Qarañı geçelerde Nürü şawla beredi.
Qarañı geçedegin Gündüzgüdey biledi, Aldından görgen yimik Artından da göredi.
Arslan titirey edi, Haybatın görse anı, Yüzün görgen gişini Ayrılma süymey canı.
Maqtawların aytmağa Gişini güçü yetmes. Busurmanlıq bar gişi Bulağa inkär etmes.
Salat salamlar bolsun – Rasulğa, ahlusuna, Sıylı ashaplarına, Yaşına-ullusuna!