Rasulnu alayhissalam dünyağa gelmegi
Bir-eki söz söyleyim Payğambarnı halından, Belgili hadislerden, Kitaplarda barından.
Ol Rasulnu dünyağa Gelmegi yuwuq boldu, Özü qursaqda turup, Atası Abdullah öldü.
Rabiʼul-awwal ayda, İtni gün erten çaqda Rasul, dünyağa gelip, Malim boldu har yaqda✻.
Süyünüp qolğa aldı Abdulmuttalib✻ gelip. Şaytanlar yas etdiler, Anı tuwğanın bilip…
Anası Aminatdan Rasul dünyağa indi✻. Miñ yıldan berli yanğan Parslanı otu söndü✻.
Kisranı✻ ullu qalası Yarıldı yer-yerleri, On dörtü yerge tüşüp, Sındı terezeleri.
Sawanı deñizini Suwu yerge batıldı, Şaytanlağa şo geçe Kökden otlar atıldı.
Rasulnu tuwmaqlığın Xabar berdi kahinler✻. Bu getgen soñ barmadı Kökge tıñlama cinler.
Cuhutlar köp izledi, Öltürmege qast etip. Allah saqlağan zatğa Adam bolamu yetip.
Segiz yılğa gelgende, Abdulmuttalib öldü. Saqlamağa Rasulnu Abutalibge✻ berdi.
Makka ahlünü içinde Amin edi munu atı, Yaşdaoqda✻ görünedi Belgili muʼcizatı.
Köp hürmetli ediler Buğar wahyu✻ gelginçe, Payğambarlıq berilip Munu halın bilginçe.
Yigirma beş yaşında Şamğa✻ saparğa bardı; Şol saparından qaytıp, Xadijat qatınnı aldı.
Şol saparda görsetdi Neçese ullu işler. Görüp, haqlığın bilip, Dinge qaytdı keşişler.
Payğambarlıq berildi, Qırq yaşına gelgende. Makka ahlü düşman boldu, Munu halın bilgende.
Ashapğa da, buğar da Köp qıyınlıq etdiler, Bir tabun muslimanlar Habaşige✻ getdiler.
Busa da yaşırmadı, Haq dinni zahir etdi. Şulay qıyınlıq bulan Segiz-toğuz yıl getdi.
Salat salamlar bolsun – Rasulğa, ahlusuna, Sıylı ashaplarına, Yaşına, ullusuna!