Kağız yazmaqnı edepleri
Kağız yazağanda, yaxşı, saw kağızğa yazığız. Bir kitapnı yada defterni✻ qırıyından yırtıp alğan kağız gesekge yazmağız. Kağıznı açıq, oxup bilir yimik xat bulan yazığız. Tarıqsız sapsatalar✻ bulan kağıznı tolturmağız. Ka[ğıznı] yazıwu soñundan tüzetilgen✻ yada biçaq bulan qırılğan yerleri bolmasın.
Kağızığız açıq öz tiligizde bolup, tarıqsız muqaddimalar✻, arapça, orusça sözler qatışdırmağız.
Heç gişiden gelgen kağızğa cawap yazmay qoymağız. Kağıznı başına yada artına – yılnı tarxın, günnü sanawun, şaharnı atın, artına da özügüznü atığıznı yazmağa unutmağız. Qılığı, işi bilinmegen bir adamnı maqtap kağız yazmağız; kim bile, uyalmağa tüşer.
Yazğan kağızlarığıznı kopyasın alıp qalığız, gelgen kağızlanı özleni cıyıp saqlağız. Kağız yazağanda, başına yazmağa har kimni özüne yaraşıwlu maqtawlar bar, şolanı üyrenip, yerinde qollanmağa✻ qast etigiz. Har kimge de – «Aziz ul-wucud wa kasir us-sucud»✻ dep yazmağa bağıylı gelmey.
Aqça qızğanıp, kanwertni✻ bek uçuzun almağız, anı üstünden qarap kağıznı oxup, sırığıznı bilirler. Kanwertni yabuşdurağanda, qırıyların tiligiz bulan tükürüklemegiz, andan türlü awruw[lar yuqmağa] yaray.