Rasulnu alayhissalam dünyadan getmegi
Erte-geçe bu dünyada Ölmey gişi qalmajaq, Bir gün ölüm ağusun Tatımay çı qalmajaq.
Bir gişi qala busa, Payğambar qalır edi. Ozoq, tuwğan ölmese, Dünya ne bolur edi.
Hajğa barıp qaytğan soñ Hijratdan on yıl ötüp, Alamğa qayğı tüşdü Rasul dünyadan getip.
Rasul dünyadan getip, Alamğa qayğı toldu, Ashaplanı gözüne Dünya qarañı boldu.
Netejegin bilmedi, Haqılı-esi getip, Rasulnu taymaqlığı✻ Canına asar etip.
Dünyada turğan çaqı Bir de şatlıq etmedi, Rasulğa qayğırğanı Yüreginden getmedi.
Ne yerde yürüse de, Yılaw edi işleri; Unutulmay, günden-gün Artadı taşwişleri✻.
Bermege qabul edi Rasul uçun canların, Ulan-qızın, ahlüsün, Barı tapğan malların.
Qır✻ xalq eşitip, qayğırıp, Geldi atlı-yayawlu. Neçik qayğırmasınlar – Ol edi arqa tayawu.
Rasul dünyadan getdi Tüz altmuş üç yaşında, Yigirma bolmay aq tük Saqalında, başında.
Taza cuwup, gebinlep, Rawzasına✻ saldılar. Soñ, netejegin bilmey, Hayran bolup qaldılar.
İtnigün, tüş yetişmey, Rasul dünyadan getdi, Şol arba geçesinde Rawzada gömüp bitdi.
Yılaw-paşmanlıq bulan Üylerine getdiler. Saylap, Abubakarnı Soñ xalipa etdiler.
Eki yıl dört aydan soñ Bu da dünyadan getdi. Umar ibnul Xattabnı Ekinçi xalipa etdi.
Bu xalipa zamanda Köp yerleni aldılar – Şam, İraq, Misru✻ xalqlar Muslimanlıq boldular.
Saw on yıl altı ay biylep, Bu da dünyadan getdi. Soñ, Osmanı ayırıp, Üçünçü xalipa etdi.
Bir ullu pitne bolup, Osman da şahid boldu, Munu xalipalığı On eki yılğa toldu.
Bu Osman, zulmu bulan Şahid bolğan geçede Alini xalipa etdi, Ayırıp dörtünçü de.
Ali de şahid boldu, Beş yıl xalipa bolup. Soñ dünya bulğanışdı, Arağa pitne tolup.
Bu qart yalğançı dünya Bulanı da qoymadı, Neçeleni yutup da, Bir de gözü toymadı.
Birewge de mülk bolmas, Bu bir aldatawuçdur, Meni rahat qoyar dep Buğar inanmaq – puçdur.
Salat salamlar bolsun – Rasulğa, ahlusuna, Sıylı ashaplarına, Yaşına-ullusuna!