«Erenler degen bulan er bolmas».
Erenler degen bulan er bolmas, Öktemlik bulan erler tör almas! Erenleni üç başğadır tabunu, Arğumaqğa teñ etmegiz yabunu. Erenleni aldınğısı er gişi. Ekinçisi – altı erkekge bir gişi. Üçünçüsü – erkekdir – Osallıqğa başın salğan yer gişi Öktemlik bulan yürüp oy tapğan, Teñlilerim menden töben der gişi. Teñlilerim sizden canım qurban dep, Tegenek otdan betim burman dep, Yürüygenler köpdür – süyseñ gör gişi. Yaxşılar bulan erişip, Yamanlar bulan gelişip. Maqtaw busa bu dünyanı sür gişi! Bu dewürnü sen yürütseñ buyuqmay, Esirikden esiñ cıyıp ayıqmay, Wollahi sen tabarsan çer gişi! Bu ennigi zamanda Yaxşılar bulan qatış yaman da, Yamanlardan başıñ taydırıp, Yaxşılar bulan yürü hamanda. Yaxşılanı har bir işi artıqdır, Yamanlanı tüz bahası qartıqdır. Qartıq da köp tarıq bola ballağa, Cıyın bolsa ortalıqğa salına. Awullarda yıbawğa etgen cıyında Osallar soğup söyler moluna.
Haqıllılar «qoy!» dep oñ söylep, Ol haqılsız balamanın ters küylep, Cıyın buzup, tüşer itdey yoluna.
«Öktemlik bulan erler tör almas» – aburlanmas, örlük almas, maqtalmas.
Arğumaq – cınslı, bek çabağan, yügürük at (argamak).
Yabu at – osal, yabağı at (kläça, strigun).
Yer gişi – esgik, osal, tarıqsız gişi.
Der gişi – aytar gişi -? Ne de - erkin, çomart, saxawat gişi -?.
Osallar soğup söyler molundan – türtüp, maqtanıp söyler.
Canın qurban etmek – ayamay canın bermek, namusğa baylanıp ölmek.
Dünyanı sür – ariw, erkin, yaxşı yaşa, urup-sürüp yaşa, kep çek.
Buyuqmay – boşamay, qısılmay, müyüş tartmay, osal bolmay, tartınmay.
Dewür – asru (epoxa).
Çer – yoldaş, üyür, özüne teñ yuwuq, qurdaş (naparnik, soratnik);
çerni ekinçi maʼnası – awruw, sırqaw (bolezn, nedug, xwor).
Qatış – qatışğan, qoşulğan, qoşulçan, bulğanğan.
Yamanlardan başıñ taydırıp – olardan ayırılıp, aride turup, bolup.
Yamanlanı tüz bahası qartıqdır – bahası bir ayaq, ürümka içkidir.
Qartıq – yıbawlarda qollanağan müyüz içgi ayaq, sawut (rog dlä napitkow, k primeru wina).
Ballağa – munda bal içkige (medowuxa, nıta) demek.
Osallar soğup söyler moluna – osallar köp maqtanıp, ters, tirewlü söyler.
Oñ söz söylew – tüz, durus, gerti, haq söz söylew.
Balaman – zurnaynı curası (swirel), tek munda «…balamanın ters küylep», ters, peşemeyli söylep, qawğa, qalmağal etip, cıyın buzup geter demek.
Tüşer itdey yoluna – sayaq, yaman itdey abursuz, quwalanıp geter.