«Analardan şulay tuwğan qazaqman».
Oçarlağa çıqğan edim üyümden, Çaqıra dep xabar geldi biyimden. Gele busa, qapu aldına gelsin dep, Gelmey busa, yaxşı ögüzün bersin dep. Gezme aytğanın - qaytarışa aytsın dep, Aytmay busa, aytğanından qaytsın dep. Haydap bardım qapusunu yanına, Qırsaymağa süydü biyim canıma. Unutulup üyde qalğan er sawut. Biyim meni, xurma bitgen tereksen, Salqınına tartıp meni sıyındır. Qazağıña aytarıñnı mağa aytsañ, Şonu, biyim, götermege qıyındır: Yaman atday yatıwumnu aşarman, Taw artında qoşlar tigip yaşarman, Yaşlarıñnı tutup, satıp aşarman, Geçeler sağa gözet etmen, at baqman, Gündüzler qazan asman, ot yaqman. Analardan şulay tuwğan aryaqman, Men Qazaqman, anañ ölgür, Qazaqman! Anam mağa sütegen tügül, süt bergen, Atam meni bek asırap ösdürgen: Qatılğannı tuwra çabıp buwsun dep Hayt degenge, - wayt dep, quwzaq tursun dep.
Oçar – godekan (opredelönnoye mesto w sele, gde sobiraütsä aksakalı dlä besed).
Gezme aytğanın – yıbawda, keplikde aytğanın.
Qırsaymaq – qatılmaq, açuwlanmaq.
Sıyındır, sıyındırmaq – priüti, priütit.
Götermege – munda: çıdamağa.
Sütegen – sütlü ot (moloçay).
Asırap ösdürgen – ayawlap, qorup ösdürgen.
Quwzaq turmaq – kür, happa-hazir turmaq.