«Sülüknü yırı»
Yırçı Qazaq, Abumuslim şawxal ölgenni eşitgende, onu yaşırtğınlatıp mısğıllayğan güçlü wa teren manalı bir-neçe yırlar çığarğan dey. Şo yırları sayalı xalqnı arasında Yırçı Qazaqnı qaytmas sibirlege yibergen degen xabarlar bar. Abumuslimni ornuna qalğan Şamsutdin şawxal etegen ondan da beter zulmulanı görgende, Qazaq bulay aytğan dey:
— Abumuslim şawxal ajdağaday qaydan qarasañ da görüne edi… O getip, giççi yılan xasiyatlı aç sülük Şamsutdin uyawubuzda - qoynubuzğa gire, yuxlağanda — awzubuzğa gire, oğar da qanmaylı yürekleribizni bulağından aq sülüklerdey qanıbıznı içe, — degen wa şu yırnı çığarğan:
Ör yaqda bir yılğınlı toğay bar, Onu da içi tolup suwu bar. Suwnu içinde sülük barı bilindi, Gözüm barıp bir baqağa ilindi. Baqa, paqır, ari-beri qaça edi, Ebin tapmay, suwnu örge çaça edi: — Allahisen, sülük, meni qoysana! Seni bulan yabuşmağa halım yoq, Sen içerdey qarqaramda Qaşıq çaqı qanım yoq. — Qanıñ bar dep, men çi sağa aytmayman: Qol aylapıp yetmes yimik beliñ bar, Oñ butuñda taymas yimik yeliñ bar…
Toğay, qoltuq – luka, poyma reki.
Yeliñ bar – yel awruwuñ bar (rewmatizm).