«Şamilni yırı»
Şamil tawdan ayrılmağı şar uçun, Şariatında ters yürüş köp bar uçun, Şariatnı yarıq nürlü yolunda Öltürsün dep buyuramı uru uçun? Çabıp çıqğan batırlanı çiri uçun? Çaba çıqsa tutup çaldırdıñ, Miñ-miñleni habas canın aldırdıñ, Miñlep çaldıñ xıylı baynı malı uçun. Mıçığışlar, bil, quwatlı qaçanda, Awuxlar bulan asil Çaçan da, Zulmuñ görüp qaçdı yaman halı uçun. Soñ sığanıp selder sürdü üstüñe, Tawlularıñ til tutmadı xanı uçun. Baş sabulap cıyğan qızılıñ Öleşmediñ misgin bulan paqırğa Ölgen atañ Din-Yaguni bir canı uçun, Otuz sandıq aqçañdan bermediñ Qazawatnı kömekçi yanı uçun. Namartlanı nasibi tez sürüne, Eltdi seni Araseyni törüne, Amma sağa ölüp getmek parz edi Tüşgünçege duşmanıñnı eline, Duşmanlarıñ qandı, dos yandı, Tünegüngü xabar bolduñ tilinde. Amma seni izleygeniñ mal edi, Enni bardıñ tükenleni yerine. Orus paça mal berdi, Olturup aşamağa, Sen tileygeniñni etdi, Qıynalmay yaşamağa. Paçalıq ullu üyleriñ Kaluga atlı şaharda. Aşa, iç, gez, kepler et Canıñ süygen taharda. Aşap-içip bu dünyada toyup get, Axıratğa barağanda qoyup get. Şamil, sağa ayıp etme hal da yoq. Ölümüñe sebep bolğan mal da yoq. Gunib üstünde üyler işlep olturduñ, Sandıqlanı sanap maldan tolturduñ. İmamlağa yaşamağa yol da yoq. İmam bolsa qılsın qazawat Azireyil haqğa canın alğınça, Tawakelin bir Allahğa tapşursun, Qarqarasın qara yerge salğınça. Qara yerler qarnı qara batıwdur, Qarañı qabur qıyın yatıwdur. Qaburlar küyge qısas, köp tunçuq Qazawatda ölgen döner nür günçü. Günler canı gümelekdey arş gezer. Gümelek quş kökde-yerde xoş gezer, Aylanıp axır zaman gelginçe. Şamil senden burun bolğan imamlar Tax töründe tınç yatmadı ölgünçe!