«Erenleni osallığın şundan bil».
Tamağalı yaxşı igit bolmasa, Quwğunlanı quwzap alırmı. Yabudan igit miner at tuwup, Ol da xuju qara basıp barırmı? Nasibi bar erlege yaman olja tarırmı? Oljadandır erenleni azğanı, Bolmay qalsın allah özü yazğanı, Qurdaşıñ yaxşı igit bolğan soñ, Sen oğar göñül sırıñ çeçseñ de, Yaşırıtıñ oçarlağa yayarmı? Yabulardan erler miner at tuwsa, Ayasına yazatayım iş tüşse, Ol haywan güç-quwatın ayarmı? Yaş igitge yaman olja tarısa, Oğar da göñül sırın çeçgen soñ, Çeçgen sırı onu içde sıyarmı? Bir qurdaş qurdaşına sır çeçse, Sanda bir sandığına salğan soñ, Kir awzuna kirit salmay qoyarmı? Bugünlerde mağa qıyın geldi dep, Awçu awzun ol xarabet açğan soñ. Erenleni osallığın şundan bil Amanatıñ dört yanına çaçğan soñ.
Tamağallı yaxşı igit – tamançaqı yaxşı igit (dostatoçno smelıy, otwajnıy).
Quwğunlanı – quwunlanı (nabegi).
Quwzap – quwnap, tartınmay (smelo).
Yabu – yabağı, osal at (kläça, strigun).
Yazatayım iş gelse – egerde awur, yaman iş gelse.
Kir awzu – ters, pis, yaman sözlü awzu.
Awzun xarabet açğan soñ – tarıqsız, ters söylegen soñ.
Amanatıñ – munda: inanğanıñ, tayanğanıñ.