«Emmeklerim gelip tüşe esime…».
Qor bolğur qomuzumnu qolğa alıp, Bağanağa arqam tayap oltursam, Emmeklerim gelip tüşe esime. Bu balahlar gelip tüşe başıma. Emmegim köp meni busa, ebim yoq, Balahım köp meni busa bawum yoq. Göterilgen körpe börkümnü giyip, Oynay-küley yüregimni quwzatıp, Köp girmedim oljam tutğan üylege, Heç ilmedim sawutlarım çüylege. Ayman-ayman ay artılır, gün kemir, Yaş yürekler tolğan talaw taş-temir. Sağış bulan getse qıyın yaş ömür. Yazğa qaçan çığarbız dep qışlıqdan, Etgen edik bir işleni yaşlıqdan.
Dew, dewler – skazoçnıye welikanı (dewı).
Qor bolğur xomuzum – yer bolğur, sögülgür, xorlanğır.
Emmeklerim – awaralı, qıyınlı günlerim, işlerim.
Ebim yoq – halım, darajam, küyüm yoq.
Körpe börk – buxari börk (karakulewaya şapka).
Yüregimni quwzatıp – quwnatıp, şat etip, süyündürüp.
Olja – qatını, ahlüsü (cena, supruga).
Heç ilmedim sawutlarım çüylege – yallıq bilmedim, çabuşlardan, yabuşlardan qalmadım.
Ay artılar – ay geter, göçer, batar.
Yaş yürekler tolğan talaw taş-temir – awur taş-temirdey umut-xıyallağa, sağışğa tolğan qattı yaş yürekler.
Sağış – munda sağınç (toska, tomleniye w ojidanii luçşix dney, wremön).