«Qonaq üyde ullu söyler osallar…».
Çabıwullar çapmay, çalt ozmas. Çapğan gün canlı igitden at da ozmas. Şamlanıp can qıynamay bet tapmas. Qonaq üyde ullu söyler osallar, Qıyın günde ses çığarmay pısarlar. Uruşlağa uça çabar batırlar. Uwuçuna ot alıp, çaynarına gülle alıp, Çağarın duşmanına baqdırıp, Çançarından qara qanlar aqdırıp, İgitler sawutuna şaylanır, Osallar bolsa ol günde, Qoş artına aylanır.
Şamlanıp – açuwlanıp, qaharlanıp, qazaplanıp, belsenip.
Ullu söyler osallar – maqtanıp, öktem söyler.
Çaynarı – awzu, tişleri.
Çağarın – tapançasın, tübegin.
Çançarı – süñüsü, sülçesi (kopye, pika).
Sawutuna şaylanır – xarmanır, sawutun qollar, paydalandırır.