«Nasip».
Qaralanı qarşı aldında yatsa da, Qastlısına azaw bizdey batsa da… Qaralıdır, sıyı bol maye käsipni Haraqı içmey esden tayıp netse de, Xorluqdan üyün buzup biteye de, Haqılğa muq, hatdan ozup getse de — Har daim de tersi de oñdur nasilii. Haqılları yetip arelan tutsa da, Haygewlükge atı aytılar käsipni. Axmaxlanı neçe terenn oñ etgen — Oh, üyün allah yıqsın nasilii! Nasip çayar köp günahlı naslanı, Nasiplisi az görüne xaslanı. Haqılları yetse halal doslanı — Oñlu-tersli wasiyatım şol bolsun: Esgermesden iş tarıqlı gün gelse, Aytar sözü oñ bolmasın, sol bolsun. Atolu kimni tartar cıyınğa, Hayt degen gün tabulmasmı qıiınğa. Qazandan çıqğan qara qul bolsun, Tek kisede awur aslam pul bolsun. Til tübünde yarewkelik söz bolsun, Tek tışında külep bağar yüz bolsun. Seksende bir sıyı bolmas malsıznı, Malsızdan soñ, yañıznı — Neçaqı da haq yüregi tüz bolsun.
Qaralanı – yamanlanı.
Azaw bizdey – bolatday qattı bizdey (biz – şilo).
Qastlısına – qarşısına, duşmanına.
Käsip – yarlı, amalsız, nasipsiz.
Qaralıdır – qara yüzlüdür, ayıplıdır, talaysızdır, nasipsizdir.
Xorluq – ilıq, şarayıplıq, gözden tüşüw (pozor, sram, unijeniye).
Haqılğa muq – bütünley, tübüqaradan haqılsız bolmaq.
Haqılları yetip arslan tutsa da – haqıllı bolup neçaqı işler bajarsa da demek.
Nasip çayar köp günahlı naslanı – nasip tazalar köp günahlı, ayıplı yamanlanı.
Xas, xaslar – yaxşılar, taza yürekli, asil adamlar.
Wasiyat – zaweşaniye.
Esgermesden – qapuldan, esde yoqdan, birdenden, xaparsızdan.
Atolu – belgili, aytılğan, aburlu adam (znat, znatnıy, blagorodnıy).
Qara qul – rab, xolop.
Awur aslam pul bolsun – köp, erkin aqça bolsun.
Yarewke söz – sürküç, yalağay söz (lstiwıye, ugodliwıye slowa).
Külep bağar yüz bolsun – imet ulıbçiwo-obmançiwıy wid, liso.
Tışından – qırıydan (snaruji, wneşne).