İçdelik
Kitapnı haqında
Giriş söz
Baş söz
Bayanlıq
«Çataq yır».
«Dünyalar başğa aylansa süyebiz».
«Batır bulan qurdaş bol».
«Erenler degen bulan er bolmas».
«Er gerek».
«Qarağaylar boyu qaq elme».
«Sıydan tüşdü oybolatlar qılawlu».
«Qazanlayın içibizni qaynatıp».
«Tüşdük temir tuzaqğa».
«Üç yıllağa men oljasız yatayım».
«Dewür-dewür, pitne dewür zamanda».
«Ah! degen bulan artmay kömekler».
«Can ağalar, sizge dua amanat».
«Känt ete dep ayıp etme yaramas».
«Hey, ulanlar, ömürügüz oñ getsin».
«Balam! dese bawur eti açıyğan».
«Görgenibiz yüreklege sıyışmay».
«Emmeklerim gelip tüşe esime…».
«Arğumaqday asaw erlege».
«Köklege tik uluy getgen oq yimik».
«Butaqlağa börtüp çıqğan bürlerim».
«Oylağan sayın bizge oy bola…».
«Barı da zat bar Qazaqnı esinde…».
«Nasip».
«Zaman bizge hali şulay aylanğan…».
«Asxar taw, senden biyik taw bolmas».
«Zaman gelir…».
«Belsenigiz, bek tutuğuz tübekler».
«Taqmaq yır».
«Haqıllı esin yutmas».
«Çapğan gün şatlıq etmes».
«Bawlanı balqıp çıqğan bürü edim».
«Ne bileyim, yüz dınqı bar xanlanı…».
«Abdulmuslim xan şawxal».
«Yaxsaylanı yaynap çıqğan bulağı».
«Muhammat-efendi Osmanowğa kağız».
«Usumu ullu Xasaybek».
1966-nçı yılda kitapçasından alınğan.
«Şamilni yırı»
«Qızmedi?»
«Getgenibiz gökşamaral güz edi».
«Zaman gelir» degen kitapdan (Anciqala, 1980-nçi yıl).
«Biz de neget bayladıq»
«Kirpige aytsam tügülmen dep ant ete»
«Tülkü, xoşgeldiñ, xoşgeldiñ…»
«Sülüknü yırı»
«Sibirtki çaqı sazan yoq»
«Ay tuwar Arşnı yarıp»
«Yamuçuñnu bawu uzun»
«At tuyağın tay basar»
«Suwsununa nar gerek»
«Batman-batman bal içip…»
«Gesek-gesek bulut gele»
«Tawlanı alaşaraq tumanı»
«Burma çaçlı ariwnü»
«Kökleni bulut alsın…»
«Bawda yüzüm alagöz»
«Bulut yarıp, gün çıqsa»
«Ananay desem….»
«Çubarala tastarıñ»
«Xamur salağan çara»
«Aqtaşdan ağımmıken?»
«Tışqariden qurdaşıñnı muñaytma».
«Atolular yarlıdır dep xorlama».
«Batır erge yaman olja tarısa».
«Özekli suwlar örge aqmas».
«Deñiz üstde geme de yoq».
«Erenlege emsiz günler köp bolur».
«Negetine kim yeter».
«Qonaq üyde ullu söyler osallar…».
«Qoy degende, qoymay zulmu etgen soñ».
«Erenleni osallığın şundan bil».
«Papaxların qıñır salıp başına».
«Yamanlağa Allahnı miñ nalätı».
«Sarğayıp bir sari tañlar qatğanda».
«Analardan şulay tuwğan qazaqman».
«Qırğınlar köp – sawutlanı qınayıq».
«Ellerde huya quwun degende».
«Yağalanı basıp yaw gelse».
«Batırlar tuwra çabıp bet tabar».
«Osallar öktem söyler pulundan».
«Yañızlıq bulan yarlılıq».
«Analanı qırq tamuru – qırq canı».
«Köküredim men talaysız kök yimik».
«Hawalağa qara laçin talpınsa».
«Talağan bulan bular toymadı».
«Maskewlege tuwra salğan yol da bar».
«Men qazaqman, qazaqman».
«El bilsin dep yazdıq deüp ağlaram».
«Tamaqğa tatli, tili bal».
«Tarğunu aldı deriya-deñiz degiz».
«Şawxal biyim – şah biyim».
«Köküregim teşip çıqğan oq boldu».
«Çinarlar bellerinden çort sınsa».
«Artın taptap iyerçeni ösmese».
«Hayt, ulanlar, ne etme gerek burada?».
«Yabağılı qara alaşa minsem de».
«Qubağalı tawlar taşlar uwalıp».
«İyelmesin, seni butaqlarıñ sınmasın».
«Atalardan sendey ulan az tuwar».
«Kökdegi bulutlarday salqınlı».
«Qara yerni qarğamağa hal da yoq».
«Axşamlardan soñ gün tuwmas».
«Nasip qayda, biz qayda».
«Gözlege şawla bergen nür ediñ».
«Bolmaybız külep, oynap».
«Betiñ yoqmu uyalma…».
«Kökregimde kökler yimik kökürep».
«Oçarlarda yarlı ulanlar baş ikse».
«Dünyanı qızbay biyler qurşağan».
«Gemeler geçmes güçlü deñizler».
«Bükgen bilek talğınça…».
«Yerlege yaşıl otlar bitermi?».
«Bu dünyada süygen küyde kim yaşar…».
«Har bir zatda bir miñ bar».
«Atası ölmek – Asxar tawu yığılmaq…».
«Ay qanatlı qaraquş…».
«Tünegün bar er ulanlar bugün yoq…».
«Tamurları tawnu-tüznü qurşağan…». METİNSİZ
«Er ulanlar…» METİNSİZ
«Güyemen, waya, doslar, güyemen» METİNSİZ
Professor İ. Kerimni bayanlıqlarını haqında
«Taqmaq yır»
Muallifden
1966-nçı yılda kitapçasından alınğan.