«Balam! dese bawur eti açıyğan».
Erikgende, hayt ulanlar, yalqğanda, Qaburğama qara taqta batğanda, Öz-özüme göñürewler ete edim, Analardan ne nasipsiz ermen dep. Paşmanlıqlar gelip gete yürekge, Enniden soñ bir yaxşılıq görmen dep. Oñ yağımda meni Asxar tawday ağam yoq, Sol yağımda meni qulluğumnu bitdirme, Yetişgen, yetgen-bitgen inim yoq. Törde olturğan nartnı yimik atam yoq. Ayasında aq qaymağın yalatğan, Töbesinde teke ulaqday oynatğan, «Balam» dese bawur eti açıyğan, Dağı busa bugün meni anam yoq. Qardaşım yoq, way neteyim, yanım yoq. Ne etgen edim munça meni xalqıma, Bir aylanıp meni üstüme gelmesge, Analardan tuwğanmedim ölmesge? Xudayımnı tap-taza yük etgenmen, Yuwuğum dep yatğa sırım çeçmesge. Otluq taşlar bugün meni çaynayğan Awzumda azaw bolat tişim yoq, Göz aldında otğa tüşüp getsemde, Bugün mağa suw tögejek gişim yoq. Bu sözleni heç barmıken xatası: Er başına şolay çırmaw iş tüşse, Nasiplini sawlay bolur atası.
Erikgende – munda: bezgende, incigende, yalqğanda demek.
göñürew etmek – öz-özüne asta maqamlı küyde yırlamaq.
Asxar taw – qumuq folklorda iñ biyik, haybatlı taw (legendarnaya skazoçnaya gora - Elbrus).
Nart – alp, batır (bogatır, welikan).
Balam! dese, bawur eti qaynayğan – balası uçun bek talçığağan, içi güyegen.
Xudayımnı tap-taza yük etgenmen – munda Allahğa, haq inanıp taza qulluq etgenmen degen maʼnada.
Yük etmek – yükge, amanatğa almaq (brat na poruki, pod zalog).
Otluq taşlar – çağıw taşlar (kremen).
Azaw bolat tişim yoq – bolatday qattı azuw tişim yoq. Çırmaw iş – çırmawlu, çet, bek awaralı, awur, qıyınlı, purşawlu iş.