«Kökregimde kökler yimik kökürep».
Kimlege men eteyim wasiyat, Kimlerim de yoq çeçmege sırımnı. Köküregimde kökler yimik kökürep, Yallay hali yañı yırlar qazaplı. Birew bilmey qalarmıken şu kepde Bir günahsız biz çegegen azapnı? Biz güçsüzbüz, küy yoq sawut taqmağa, Tamları bek tebip-yarıp çıqmağa. Dertler siñip san-sanıbız boşağan, Aylanabız yılaw-yaslar qurşağan. Tuzaqlanğan börülerdey tarmaşıp, Emmeksiz biz turabız talaşıp... Başlar börksüz, ayaqlar gön çarıqsız, Doslar, bizge bulay yaşaw tarıqsız, Günler - günsüz, geçeler - ay yarıqsız.
Wasiyat – zaweşaniye.
Sır – yaşırtğın oy, pikru.
Qazaplı yırlar – açuwlu yırlar.
Çegegen azap – awur zulmu, qıynalıw.
Tuzaqlanğan – qapğunğa tüşgen.
Emmeksiz – amalsız, kömeksiz, çarasız.