Маргьум батыр

Нугьайны эсделигине

Нугьай! Сени оьлюм судунг билинген, Ажжаллагъа къан тармакълар илинген. Онг къолунга Узун Гьамит байлангъан, О да сени жан ювугъунг сайлангъан.

Къач деп айтып, сагъа асав ат бердик, Ал деп айтып, савут-саба зат бердик. Сен къачмадынг – къачмажагъынг биледик, Шо саялы ялбарып да тиледик.

Хабар алып гелип Зайнулабидден, Тузакълагъа тюшдю Узун Гьамит де. Къач дегенде о сама да къачмады, Къазакълагъа юмгъан авзун ачмады.

Сизин тутуп байладылар, элтдилер. «Округдагъы начальниклер» нетдилер? Жазалады, жан бердигиз халкъ учун, Биригиз де оьлмедигиз мал учун.

Малы барлар сатды сизин кепекге, Узакъ къалмай оьзлер тюшдю келекге. Къысмат шулай заманларда айлана, Белсаплагъа къызыл байракъ байлана.

Нюрюн яйып гелди бизге гьуррият, Гьурриятчы Нугьай, сен ят парахат. Герек чакъы къуллукъ этдинг сен бизге, Душманланы элтип тёкдюнг денгизге.

Гьар-бир сёзюнг тас болмагъан йыр алып, Тура къызыл байракълагъа чырмалып Сени атынг елпиллене еллерде, Сени атынг эсгериле эллерде.

Сен оьлгенде, гьейлер, неге оьлмедик, Сагъа тюбек гёзлегенде гёрмедик. Биз оланы жанын неге алмадыкъ? Гьурриятда оьлюп неге къалмадыкъ?

Бир де башым тююп, бир де тобугъум, Инанмайман, сен ёкъ десе, ювугъум! Тек гьайдайман кансаралны канасын, Сени негьакъ сатгъанланы анасын.

Тек къайдакен о Албёрю Мугьаммат? Ону бели Албёриеф Алхамат? Абдуррашит шекли бола шолагъа, Очарларда кёп урунгъан олагъа.

Урунса да къанна хабар пысгъылыкъ, Тюз панасы къумукъларда бар къылыкъ. Шо саялы тюзюн билме сюебиз, Шеклилеге къарныбыздан гюебиз.

Тек, гертиси, базар хабар эшитдик, Тюркияда олар тапгъан бир тешик. Къоюп гетген очардагъы ташларын, Мал-матагьын, уью толгъан яшларын.

Сен де болмас эдинг тийме олагъа, Тюз дуванын берсин бизге бир Аллагь! Тек нетерсен, биз ачувунг алмадыкъ, Сынажагъа сал сюекни салмадыкъ.

Яшлардан да нечик ачув аларсан?! Гюнагьсызгъа нечик урма боларсан?! Сен эркексен – биз болгъанбыз кукайлар, Юртубузгъа маъдан болсун Нугьайлар.

Оьрюм оьсюп, чачыв болсун гьар яшгъа, Макътав болсун бизин къызыл байракъгъа! Шо байракъны сен ёнгъансан белсабын, Даим макътап гьурриятны инсанын.

Сен ят, агъам, о дюньяда парахат, Сени бир де унутмажакъ гьуррият! Шо заманда къачгъан-къачгъан сав къалды, Тек билмеймен, Нугьай неге уялды?

Гьакъылдан да оьктемлигин оьр салды, Батырланы сыдрасында кёр алды. Биз береген насигьатны алмадынг, Бизин учун яшап неге къалмадынг?

Дав Таймасхан ювугъунг да геч гелди, Дюньяларда сени ёгъунг геч билди. Эсге тюшген сайын янып канада, Сени шулай эсгеребиз арада.

Мени гьали меслекдешим-йырларым, Гёзьяш гьарплар, яйылагъан сырларым. Мен бараман биз юрюген бойлагъа, Урунаман нече тюрлю ойлагъа.

Шу турушну мени гёнгюм ушатмай, Къоймажакъман патронумну бошатмай. Тезде Къотанавул булан Къамут окъ, О якъдан да бир сююнер хабар ёкъ.

Муна шолай тептерлеге дерт берип, Сени гьар гюн мен тураман эсгерип. Ватан учун къурбан этдинг къанынгны, Яхсай учун сен бергенсен жанынгны.

Адам жаны бир учагъан къуш буса, Сен гетгенинг герти болмай, тюш буса, Пайхаммарлар яхшылыкъгъа ёрасын, Аллагьымда айтагъандай гюч буса,

Батырымны тирилтип де къарасын, Мен де шону есиримен, къулуман. Къулларына бир сама да ярасын, Къуллукъ этип инандырсын оьзюне.

Къуръанлагъа ваъза этген сёзюне, Бир тамаша этип къойса мени учун. О кёклерде Аллагь болмай, мен болсам, Дюньяланы силкер эдим сени учун.

Къара ерде болгъан бусам сени учун, Сен де шолай болар эдинг мени учун. Вай, ювугъум, неге тенгри тюгюлмен, Сендейлени тирилтмеге бугюн мен?!