Расулну алайгьиссалам къазаватлары

Тувуп оьсген еринден Кёп сюймей айырылды. Мадинагъа гёчген йыл Къазават буюрулду^✻.

Дав этмеге герекни Асгьапгъа малим этди. Сувсап тургъан^✻ уланлар Артгъа къарамай гетди.

Къатыны-къызы булан Бек шатланып гетдилер, Расулну сюйгенликден Жанын къурбан этдилер.

Ачбыз-ялангъачбыз деп Дюньягъа талчыкъмады, Оьзюню пайдасычун Аны сёзюн йыкъмады.

Йыртыллайгъан къылычлар Гьар бирини къолунда – Мюшрик нечик чыдасын Арсланланы ёлунда?!

Жыйылгъан кёп мюшрикге Бири гирсе буланы, Ач бёрю гирген къойдей Эте эди оланы.

Арыдым деп къылычын Къынына салмай эди, Дюнья толгъан кёп мюшрик Бет берип болмай эди.

Расул «отгъа тюш!» десе Гьеч гери урмадылар, Мюшрик кёп болгъан учун Бетлерин бурмадылар.

Туягъындан от чыгъып Давгъа минген атлары. Дин учун чалышгъанлар, Мал тюгюл муратлары.

Аввалгъы къазаваты – Бадруда^✻ этген даву, Мюшриклени кёп къырды, Гери къачдылар саву.

Абужагьал-малъунну Шо давда оьлтюрдюлер, Асгьаплар Мадинагъа Кёп тонав гелтирдилер.

Къувватлана башлады Андан^✻ сонг бусурман дин. Не гьилла этип, мюшриклер Тавуп^✻ болмады эбин.

Давларда малайиклер Булагъа кёмек берди; Нече мюшриклер, гёрюп, Муслиман динге гирди.

Гьижратдан уьчюнчю йыл Угьудда^✻ дав этдилер – Асгьап, яшы-уллусу, Бири къалмай гетдилер.

Гьамузат^✻ шагьид болду Угьуд къазаватында, Хапарсыз урду огъар, Яшынып ташны артындан.

Этген къазаватларын Айтса, узакъ болажакъ, Къоймай барысын язса, Нече китап толажакъ.

Бадру, Угьуд, Мусталикъ, Бани Къурайза, Хайбар, Хандакъ, Таъиф, Гьунайин, Фатгьу Макка^✻, дагъы бар.

Оьзю къошулуп баргъан Къазаватлары – шолар. Булардан башгъаларын Этгенлер асгьабалар.

Салат саламлар болсун – Расулгъа, агьлусуна, Сыйлы асгьапларына, Яшына, уллусуна!