Ибтидаи✻ къысмы✻
Нугьай Батырмурзаев 1865-нчи (милади✻) йылда тувуп, сегиз-тогъуз яшларында, ата-анасы сав заманларында мадрасагъа берип, эсги усулну✻ къайдасына гёре – «Калам-и къадимден»✻ башлап, бир йылны ичинде иътикъадатдан✻: «Мухтасар», «Я ибну Адам», «Маърифатул ислам» йимик китапланы тамам этди.
Буланы арасында хат уьйренмек учун къалам да юрютмеге башлады. Шол заманда эсги усул булан бир йылда бу къадар затланы охумакъ – бек уллу гьюнерли ва закаватлы✻ яшланы иши болуп санала эди. Муну заки (уьттю✻ пагьмулу) болувуна халкълар тамаша болуп табрик эте (къутлай) эдилер. Эсги усулну низам ва тартипли✻ тарбиясы ёкъ болмакъгъа гёре, жумъаланы✻ ичинде мактапгъа гелмей де къалады.
Маргьум✻ Нугьай оьзюню ёлдашларыны арасында закилик✻ ва гьюнерли болмакълыгъы булан машгьур эди. Тенгли ёлдашлары булан ойнайгъан заманларда, оюнну тартибин✻ ва низамын сакъламакълыкъгъа ва янгы къайдалар чыгъармагъа бек уста болмагъы учун, ёлдашларына раислик✻ эте эди. Муну гьюнерлерине къарап, ол замангъы иътибарлы✻ уллу адамлар айтадылар: «Шу яшдан гележекде ачыкъ пикрулу ва иътибарлы, оьтгюр гёзлю бир адам болса ярай», – деп. Буланы ёравларына гёре, Николайны✻ зулму ва къысыкълары✻ гьар билгенин язмагъа ва гьар англагъанын айтмагъа къоймай, пикрулу адамланы талчыкъда сакълай эди буса да, ичинде тунчугъуп турагъан пикруларын бу да заман-заман чыгъара эди.
Ол заманларда мактапгъа муаллимлик этегенлер – оьрде эсгерилген къадардан артыкъ охутмагъа болмайгъан адамлар бола эдилер. Эгер яшланы табии✻ тарбиясы болмаса, ол замангъы муаллимлер тарбия не ёрукъда болмагъа герегин билмей эдилер, оьзлер де тарбиягъа гьажатлы эдилер.