«Атолулар ярлыдыр деп хорлама».
Авлакълардан акъ буланлар чубурса, Акъсагъанын сен оланы окъдан гёр. Атолу шанжалында кюстюнсе, Онгмагъанны кюстюнгенин ёкъдан гёр. Аргъумакъ арыкъ болса, неге ошай, Аркъаларда сылыв енген сынгъа ошай. Атолу ярлы буса неге ошай, Гён чарыгъын гётек басгъан къулгъа ошай. Атолуну ярлыдыр деп хорлама. Янгыз гёрюп ташлама, Бир айланса мал табар. Мал тапгъанда шол эс табар. Ювугъуна мал берир, Къурдашы учун жан берир.
Атолу – абурлу, белгили адам (знать, знатный).
Хорламакъ – эсгик этмек, ер этмек (унизить, оскорбить, осрамить).
Акъ буланлар чубурса – уллу къаркъаралы акъ къубагийиклер (гурьба лосей).