«Батман-батман бал ичип…»
Ашап тоюп болмайман Терекдеги бадамны. Мен сени къайдан сюйдюм Танымайгъан адамны.
Ал сокъдум, яшыл сокъдум, Кёкде мезгил илмесин. Сюймеклик къыйын экен Гёнгюнг де кюлемесин.
Сен айсан, мен - юлдузман, Сен къурансан, мен - жузман. Бир ишлер болуп гетсе, Сен бузмасанг, мен бузман.
Батман-батман бал ичип, Башы айлансын бийлени. Орта аркъалыгъы сынсын Сен гирмеген уьйлени.
Тавланы башы тала, Сюрюнгенлер гёк-ала. Сени айдай юзюнге Къарап чархым кеп ала.
Гьасирет эдим сагъа Алмалы бавгъа йимик. Аркъам таягъан эдим Авмайгъан тавгъа йимик.
Алты тавну артында Гюлгьан, баъли бав эдим. Сен эсиме тюшгенде Булут бюркеп ява эдим.
Бармагъымда оьрмекче Къашы перезе йимик. Сындырдынг юрегимни Шиша терезе йимик.
Сандыкъ башда алты алма, Ал алманы бирисин. Сал къолунгну тёшюме Сен салгъан буз ирисин.
Юрюйгенинг ёл буса, Басгъанынг хола буса, Бузар эдинг дюньяны, — Айтгъанынг бола буса.
Тав арасы тармыкен, Тавгъа явгъан къармыкен, Шу дюньяны уьстюнде Биздей болгъан бармыкен?
Дюньялар дюнья тюгюл, Дюньялар болсун пана. Къашынг булан гёзюнгню Арасында нюр яна.
Тав бийик, тавхана тар, Юреги жавгьар, сёзю къар, Юз эркеклер багьасы Бир айтагъан сёзю бар.
Денгизде терен къоллар Ону мен бойламайман. Бир сени сюймекликден Ахырын ойламайман.
Адамлар бизин сёйлей, Сёйлесе де къайырмас. Экибиз де бир болсакъ, Бизин гиши айырмас.
Экибиз де бир эдик, Бавгъа битген гюл эдик. Душман гирди арагъа, Биз шулай тюгюл эдик.
Бав недир, бахча недир, Багъырсыз тахча недир, Къыз сюеген улангъа Он тюмен акъча недир?
Батман – гиччи акъчалыкъ (жестяной кувшин для носки воды).
Бадам (емиш) – миндаль.
Жузман (жузнама) – юлдуз китап, къысматын алданокъ ачып береген китап (астрология).
Чарх – сан, къаркъара (тело).
Гюлгьан – увакъ бав гьармут.
Тавхана – там тахча (мунда буса тавну тар канзилери (ступени) демек. (Там тахча йимик этилген печ – камин А-Къ. Абд.).
Тахча – полка.
Юреги жавгьар – юреги жавгьардай яъни таза юрекли.
Сёзю къар – сёзю къардай сувукъ, яман.