«Заман бизге гьали шулай айлангъан…».
Заман бизге гьали шулай айлангъан: Гьар бир гьисап барып малгъа байлангъан, Гьар бир игит мал къазанса дюньяда – Ол болажакъ шайлы улан деп сайлангъан.
Гьакъыл деген булай тарыкъ инсангъа: Тербенмесдей авур-аслам мал булан. Малсыз къуру гьакъыл буса пайда ёкъ, Ойгъа дёнюп, яшар къыйын гьал булан.
Ойгъа гелген осал сёзюн ойлашып, Улан герек тебип артгъа салмагъа. Гьар ерде жангъа тартмай сёз де айтып, Шайлы уланлыкъ къыйын затдыр алмагъа.
Бир аллагьы гьар бир ишин онгарса, Ол игитдир, тербенмесдей бай болур. Иш тизивде оьрден юрек тутмагъыз, Иш бузукъда шайлы уланлар шай болур.
Бу ялгъанчы, геде намарт дюньяны Яшагъангъа генги де бар тары да: Иш тизивде жан-гёз болгъан дос-ювукъ, Иш бузукъда артын берир бары да.
Оьзюн оьзю улан тутуп болмаса, Огъар герек оьз уьюнде оюлса. Ол къызбайгъа къайгъыражакъ ким болур, Башсыз болуп бу дюньядан ёюлса?
Гьар-бир гьисап барып малгъа байлангъан – гьар-бир чот, зат бары малгъа, байлыкъгъа байлавлу.
Авур-аслам мал – кёп мал, байлыкъ, девлет.
Ойгъа дёнюп – ойгъа батып, дертли, къайгъыгъа батып, къайгъы басып.
Жангъа тартып сёз айтмай – жан сюймейген, намусуна тиеген, ушатмайгъан, чанчып-тюртюп, яман тиеген, сёгюв сёз айтмай.
Тербенмесдей бай болур – бек бай болур.
Иш тизивде оьрден юрек тутмагъыз – иш тюзелгенде, онгарылгъанда орайып, хохайып, оьктем болуп юрюмегиз.
Иш бузукъда шайлы уланлар шай болур – иш бузукъда, тюзелмегенде яхшы уланлар кем, тёбен, осал саналар.
Гене намарт дюньяны – яман, нас, пис, ялгъанчы дюньяны.
Иш тизивде жан-гёз болгъан дос-ювукъ – иши онгарылгъанда жан, гёздей бир-бирине аявлу, азиз болгъан дос-ювукъ.
Огъар герек оьз уьюнде оюлса – оьз уьюнде чёгюп, пысып, чыкъмайлы олтуруп турса.