«Шамилни йыры»
Шамил тавдан айрылмагъы шар учун, Шариатында терс юрюш кёп бар учун, Шариатны ярыкъ нюрлю ёлунда Оьлтюрсюн деп буюрамы уру учун? Чабып чыкъгъан батырланы чири учун? Чаба чыкъса тутуп чалдырдынг, Минг-минглени гьабас жанын алдырдынг, Минглеп чалдынг хыйлы байны малы учун. Мычыгъышлар, бил, къуватлы къачанда, Авухлар булан асил Чачан да, Зулмунг гёрюп къачды яман гьалы учун. Сонг сыгъанып селдер сюрдю уьстюнге, Тавлуларынг тил тутмады ханы учун. Баш сабулап жыйгъан къызылынг Оьлешмединг мисгин булан пакъыргъа Оьлген атанг Дин-Ягуни бир жаны учун, Отуз сандыкъ акъчангдан бермединг Къазаватны кёмекчи яны учун. Намартланы насиби тез сюрюне, Элтди сени Арасейни тёрюне, Амма сагъа оьлюп гетмек парз эди Тюшгюнчеге душманынгны элине, Душманларынг къанды, дос янды, Тюнегюнгю хабар болдунг тилинде. Амма сени излейгенинг мал эди, Энни бардынг тюкенлени ерине. Орус пача мал берди, Олтуруп ашамагъа, Сен тилейгенингни этди, Къыйналмай яшамагъа. Пачалыкъ уллу уьйлеринг Калуга атлы шагьарда. Аша, ич, гез, кеплер эт Жанынг сюйген тагьарда. Ашап-ичип бу дюньяда тоюп гет, Ахыратгъа барагъанда къоюп гет. Шамил, сагъа айып этме гьал да ёкъ. Оьлюмюнге себеп болгъан мал да ёкъ. Гуниб уьстюнде уьйлер ишлеп олтурдунг, Сандыкъланы санап малдан толтурдунг. Имамлагъа яшамагъа ёл да ёкъ. Имам болса къылсын къазават Азирейил гьакъгъа жанын алгъынча, Тавакелин бир Аллагьгъа тапшурсун, Къаркъарасын къара ерге салгъынча. Къара ерлер къарны къара батывдур, Къарангы къабур къыйын ятывдур. Къабурлар кюйге къысас, кёп тунчукъ Къазаватда оьлген дёнер нюр гюнчю. Гюнлер жаны гюмелекдей арш гезер. Гюмелек къуш кёкде-ерде хош гезер, Айланып ахыр заман гелгинче. Шамил сенден бурун болгъан имамлар Тах тёрюнде тынч ятмады оьлгюнче!