«Эммеклерим гелип тюше эсиме…».
Къор болгъур къомузумну къолгъа алып, Багъанагъа аркъам таяп олтурсам, Эммеклерим гелип тюше эсиме. Бу балагьлар гелип тюше башыма. Эммегим кёп мени буса, эбим ёкъ, Балагьым кёп мени буса бавум ёкъ. Гётерилген кёрпе бёркюмню гийип, Ойнай-кюлей юрегимни къувзатып, Кёп гирмедим олжам тутгъан уьйлеге, Гьеч илмедим савутларым чюйлеге. Айман-айман ай артылыр, гюн кемир, Яш юреклер толгъан талав таш-темир. Сагъыш булан гетсе къыйын яш оьмюр. Язгъа къачан чыгъарбыз деп къышлыкъдан, Этген эдик бир ишлени яшлыкъдан.
Дев, девлер – сказочные великаны (дэвы).
Къор болгъур хомузум – ер болгъур, сёгюлгюр, хорлангъыр.
Эммеклерим – аваралы, къыйынлы гюнлерим, ишлерим.
Эбим ёкъ – гьалым, даражам, кююм ёкъ.
Кёрпе бёрк – бухари бёрк (каракулевая шапка).
Юрегимни къувзатып – къувнатып, шат этип, сююндюрюп.
Олжа – къатыны, агьлюсю (жена, супруга).
Гьеч илмедим савутларым чюйлеге – яллыкъ билмедим, чабушлардан, ябушлардан къалмадым.
Ай артылар – ай гетер, гёчер, батар.
Яш юреклер толгъан талав таш-темир – авур таш-темирдей умут-хыяллагъа, сагъышгъа толгъан къатты яш юреклер.
Сагъыш – мунда сагъынч (тоска, томление в ожидании лучших дней, времён).