«Бары да зат бар Къазакъны эсинде…».
Гьайт, уланлар, гьакъ юрекден язаман, Намарт шавхал макътанадыр жыйында, Къазакъ магъа кант эте деп къыйында. Билсин: мени бар ичимде инсабым. Оьзю булан битмеген гьакъ гьисабым. Бары да зат бар Къазакъны эсинде: Агьлары да халкъ тёлейген ясакъны, Гёзьяшлар да бар эсинден таймайгъан. Къызъяшлагъа шавхал къургъан тузакъ да, Чакъсыз оьлген уланлагъа къазылгъан Къабурлар да бар эсинде Къазакъны.
Инсап, инсабым – адамлыгъым, тюзлюгюм, ягь-намусум.
Гьакъ гьисабым – ачувларым (имею свои счёты).
Агьлары – зулмуну авурлугъундан, къыйынлыкълардан этилеген агь улувлар
Ясакъ – налог.
Тузакъ – къапгъын.