«Тюшдюк темир тузакъгъа».
Эки авуз сёз билебиз, Янгыз гёзден гёребиз, Алтынлы тах, алмас тав – Алысларда элибиз. Алысланы байы-гюню зармыкен, Айлангъан къышы-язы къармыкен? Гёк-ала гёз гёрюр гюнлер бармыкен? Гюл ашналы гёзел тувгъан ерибиз. Ерибизге етгинчеге Дол да бар, Етти ай бютюн юрюмеге ёл да бар. Алысларда айы-гюню мунг болгъан Биздей нече къазакъ да бар, къул да бар. Вакътилер вакътда, чакъ-чакъда, Яратгъаным не буюргъан бу якъда? Яратгъан бир худайгъа ялбара, Алыслардан аста-аста гечербиз. Ана Дол булан уллу Терикден Сай урумдан саллар байлап гечербиз. Сан савлукъда, жан агъалар, зар сыкъда Гюнжувакълар сувукъ-салкъын буз болгъан. Гюнжувакъда гёргенни айтып олтурсакъ, Гюренлеге сыяр-сыймас сёз болгъан. Дагъыстанлы Татар огълу Къазакъдан Райгьанатгъа оьпке салам узакъдан. Бийкем неге къайгъым этип алмадынг Тюлкюлейин тюшген темир тузакъдан? Темир тузакъ тюшдю мени бутума, Ете алмадым анадашлы юртума, Бийкем мени къайгъымны этмей къоймас деп, Минг бурлугъуп къарай гетдим артыма. Тенгириден тели тюшюм умутлап, Дюньябызны туман басды булутлап. Туманлар тутуп, дерт ютуп, Къайгъылар бирден къопгъан Къазакъгъа. Къуш къанатлы атлар минип чапсакъ да, Къутулмасдай тюшдюк темир тузакъгъа. Къуш къанатлы ат минип, Къошулушгъан явлар чапмас узакъгъа. Къошулушгъан яв да, къан да ичер. Сув шербети багьа учун. Къошуна къонакъ гелип тюшген сонг, Къойчакъайлар къой да сояр, ягь учун. Къойчакъайлар да ярлы боламы, Къурмангъа къуюп берген сагь учун?! Мугьамматхан, буйрукъ сенден, жан менден. Къылавлу хынжал сенден, къан менден Арслан бийим, асил, алмас хан бийим, Бир языкъсын бизге къопгъан агь учун. Алысларда бизин динсиз оьлтюрме Абумуслим шавхал – уллу шагь учун!
Эки авуз сёз – аз сёз.
Алмас – алмаз.
Алыслар – йыракъ ер (даль, дальная, чужая, враждебная страна).
Алысланы айы-гюню зармыкен? – бу йыракъ ят эллени гюнлери, айлары дертли, зарлы, чарасызмыкен?
Гюл ашналы – гюлдей гёзел къызардаш.
Худай – Тенгири, Аллагь.
Дол оьзен – генг Дол (Дон) оьзени.
Мунг – тунг, талчыкълы, пашман (горестная кручина, печаль).
Биздей нече къазакъ да бар – орус (къазакъ) туснакълылар да бар дей.
Къул – раб; къараваш – рабыня.
Вакътилер вакътда, чакъ-чакъда – заман-заманда, бир-бирде.
Яратгъаным – Аллагь, Есибиз, Худай (Бог, Творец).
Худайгъа ялбара – бир Аллагьгъа тилей (просит, умоляет одного Бога).
Сай урум – оьзенни сай ери, гечив (брод).
Мугьамматхан – шавхалны иниси болма ярай.
Саллар байлап гечербиз – аркъалыкълар байлап, плотлар этип, оьзенден оьтербиз.
Жан зар сыкъда – жан зарлы, дертли, къыйынлы гьалда.
Гюрен – гьайванлар чалы (загон для скота).
Татар огълу – Татарны уланы.
Оьпге салам – оьпгелев, бетлев, хатиржан салам.
Темир тузакъ – темир къапгъын (капкан, ловушка).
Ете алмадым – етип болмадым, етмедим.
Къайгъымны – мунда: гьайымны (заботу) деген маънада.
Тенгиринден тели тюшюм умутлап – тюшде йимик уллу кёп яхшылыкълар умутлап.
Тели тюшюм – мол гелим, тюшюм (отличный урожай).
Къайгъылар къопгъан – кёп дертли, авур къайгъылагъа тарыгъан.
Къуш къанатлы ат – чалт, югюрюк Буракъ ат (Пегас).
Къошулушгъан яв да, къан да ичер, сув шербети багьа учун – гележекде болажакъ татли азат, эркин яшав учун къыйынлыкълагъа чыдар демек.
Къурман, къурман сагьы – къурбан садагъа уьлюш.
Къылавлу хынжал – уьттю чарлангъан, тек янылмагъан хынжал.
Къопгъан агь – авур балагьгъа тарыгъан.