Къакъ къарынчы гьажиге

Гьажини тюкенине ялкъып бардым бир заман, Къуллукъдан чола тиймей, гёрме бармагъа гьаман. Гирип уьюне бардым, дёрт де якъгъа къарадым, Гёк этиклермикен деп – эсиме шулай гелди,

Ол къакъ этген къарын деп, – бир жавап берди. Къакълап эки-уьч аса, бир артыкъ исрап этмей, Шулай да къызгъанмасакъ, айгъа бир мал да етмей. Къарынны къакъ этгенин гёрмедим шундан башгъа,

Онда мен шулай айтдым: Къадир Гьажи, не хабар, Гюнден бир мал сойса да, вазирни къолайы бар. Эт ашамай къалса да, гиши къарын къакълаймы, Къурутма илген гён йимик оьрге илип сакълаймы?

Алып къыргъа ташлагъыз, тарыкъсыз сёзню къоюп. Этигиз бар, баригиз – сююнсюн ашап-тоюп. Мен айтгъангъа уялып, тез туруп, къолуна алды, Ташламагъа къызгъанып, бир-эки сагьат къалды!

Къайтарып салма болмай, элтип итге ташлады, Гёрмегеним гёрдюм деп, – деп ит сююне башлады. Ити сююнмекликден нетежегин билмеди, Къайтып гелсем алыр деп, танг къатгъынча гелмеди.

Не этсин пакъыр Бойнакъ ит сююнмей о гече, Кёп гюнлер бу сувукъда ач ятгъан нече-нече. Ол къарын чы болажакъ итге уьч гюнлюк языкъ, Итни де жаны ёкъму, къышда ач турса языкъ.

Биз бармакълыкъ себепден Бойнакъ эт байрам этди Буса да языкъ къарын пайдасыз итге гетди! Къарын ашап, семирип, майда уьйге барырсан, Шулай къызгъанып тутсанг, тез бай болуп къалырсан.

Сулай къарын къакълаймы – оьзюнг бай, оьзюнг агъа. Къакъ къарынчы Гьажи деп ногъай ат къоюр сагъа. Абидат гёргей эди къарынны къакълавунгну Ичек къосуп, эркелеп, асырап сакълавунгну.

Сююнша ярай эди – сен бажаргъан гьюнерге Дагъы йибермес эди сени су ногъай ерге. Къарт къойну къакъ къарыны сындырса ярай тасны. Тюркде уьйренген болажакъ Къадир Гьажи бу ишни.

Асамагъа яраймы къуругъан къарын шулай… Сёз кёп узун болажакъ – ичекни къойгъан къолай. Дагъы да къарын къакълап халкъгъа хабаргъа къалма, Ким тийсин деп айтасан, гёнгюнге авур алма.

Дагъы чы этмес бугъайсан сол ишни мундан ари, Хуйланып йибермессен – сёзюм масхара бари. Энни этме шулай ишни, гёр юнсе – уялырсан. Къурдашынг Нугьай деп саламымны алырсан.