«Кирпиге айтсам тюгюлмен деп ант эте»
Атлан-атлан сен, Бийсолтан, дегенде, Атланмагъа мени кепим сюйгенде, Чарыгъыма тасма тилип, бав салдым, Жавгъарлы аса таякъ къолгъа алдым. Мен атландым пастанлыкъгъа сакълавгъа. Пастанланы бир зат ашай билмеймен, Гертиси, ашагъанын сюймеймен. Есси гелип, кирпи ашай деп, кант эте, Кирпиге айтсам, тюгюлмен деп, ант эте. Есси де оьлсюн, о пастанлар чирисин. Мен оьлтюрдюм кирпилени бирисин. Халкъ бара эди пастанланы багьа этип, Ургъан эдим Нугьай баргъа ягь этип. Инсан, магъа, аллагь учун, урма деп. Шону да айтып, Кирпи тайды ёлумдан, Хатарлы таякъ чыкъды къолумдан, Онгсуз тийди амалсызны санына, Кирпи, харип, бек къычырды ханына. Ханы гелип мундан сорав алгъынча. Бирев геле, шёшгелерин сувуруп. Къабургъасы къатты гелген, пёчгели, Етип гелди мени уьстюме шёшгели. Етип гелип, ол ханына час берди, Бу оьлген чи мени атам! - деп, - яс берди. Ол ханына арив де арив къашлары, Тогъуз болгъан шо кирпини яшлары. Бириси - миравайны тилмачы, Сегизевю бичен чала барлакъда. Къардашларым къайгъымны этме къарашмай, Уланлары мени булан ярашмай. Гьар гюн ахшам къатып, пыса юртдаман, Бу айдан сонг миравайда суддаман. Судум бола шу айдан сонг, гюз буса, Къутуламан эки шагьат тюз буса. Къарагъайдан бийик битген къарагъай, Бугюнден сонг Кирпи оьлтюрме ярамай.
Тасма – эчки териден тар сызылып этилген къайыш йип (тесьма).
Жавгьар – жемчуг.
Почгели – бёчкедей базыкъ, дёгерек.