«Гьайт, уланлар, не этме герек бурада?».
Энни бизге амал да ёкъ, чара да, Гьайт уланлар, не этме герек бурада? Теренлеге тюшюп бугюн акъмасанг, Денгизлеге тюшюп яда батмасанг, Я оьзюнге сырдаш тартып, Янгыз уьйде халбат очар тутмасанг, Ол гюнде сен оьзюнг-оьзюнг сёгюрсен, Къарангы ахыратны азабын Къаламалы бу дюньяда чегирсен.
Амал, чара – эп, илаж (выход, решение)
Бурада – мунда, бу арада, бу якъда.
Сырдаш – мунда советник деген маънада.
Халбат очар – яшыртгъын очар, лакъыр.
Ахыратны азабы – муки ада.
Къаламалы бу дюньяда чегерсен – къалмагъаллы бу дюньяда гёрерсен, сезерсен.
Тарлан къуш – гьавчу къуш (беркут).
Талайсыз – насипсиз, касип.
Къарчыгъа – сокол.
Къувнатдым – кюр, шат этдим.
Олжа – къатын (жена, супруга).
Ай артылар – ай гёчер, батар.
Талав – дерт, къайгъы.