Баш сёз
Бир нече йыллар алдын магъа ана тилден, адабиятдан дарс береген муаллимлени дарсларында болмагъа тюшдю. Мени насибиме яш муаллимлеге Йырчы Къазакъны «Гетгенибиз гёкша марал гюз эди» деген шиърусуну бир нече сёзлерини маънасын англатмагъа тюшдю. Дарсдан сонг этилеген багьалав анализни вакътисинде, ишни натижасын чыгъарагъанда, шо йырдагъы бир хыйлы чет сёзлени маъналарын муаллим оьзю де билмейгени аян болду. Мунда янгыз муаллимлени хатасын гёрсетмек деген ойдан, муратдан кёп арекмен.
Айтагъаным, гьар муаллим ишине нечакъы къасткъылып гьазирлик иш гёрсе де, кёмекчи усул (метод) гёрсетивлер, къошум адабият, билимлерин камиллешдирме болардай ахтарыв илму маълуматлар къолда болмаса, кютюлме герекли ишлер де алгъа юрюмес. Шо янындан алгъанда, Ибадулла Гьажини «Йырчы Къазакъны асарларыны сёзлюгю» деген китапчасы муаллимлеге стол китабы болажакъгъа шеклик этмейбиз. Муаллифни бир-бир сёзлеге берилеген баянлыкъларын толу кюйде къабул этмесек де, бар кюйде, алмашынывлар этмейли бермекни маслагьат гёрдюк. Себеби: къой, яратывчу къайдада ишлейген муаллимлер де, бу китапны гьакъында оьз ойларын, пикруларын айтар ва шоллукъда китап экинчилей, уьчюнчюлей къайтарылып, толумлашдырылып басмадан чыгъар.
Ата-бабалардан «асрулар сёзге гелген» айтывларыбыз, аталар сёзлерибиз де бир гюнден, бир йылдан жыйылгъан тил байлыгъыбыз тюгюл. Тек нечик болса да, янгылыкъ излевчю Ибадулла Гьажи этген ишни тузу-бурчу, жыжыгъы барлыгъы бизин сююндюре, неге тюгюл, алимлер тартма болмасдай арбагъа егилген ахтарывуну язывларыны хайыр пайдасы тилни уьстюнде ишлейгенлеге, муаллимлеге, айрокъда яш наслуну вакиллерине тиежегине гьакъ инанабыз. Шолай болгъанда милли машгъур шаирибиз Йырчы Къазакъны йырлары булан янаша китап охуйгъан гьар къумукъну столунда Ибадулла Гьажини бу китабы да болажакъны бирев де инкар этип болмас.
Магьаррам Алимгьажи.