«Къой дегенде, къоймай зулму этген сонг».
Къарагъайлар батар сел гелсе, Къара селдей сыгъалашып, ел гелсе, Ел теберип, сел тартып, Къапултундан шогъар тюшюп батылып. Дослар - душман, душман - дос... Къаршылашып къамалышгъан гюнлерде, Къайрылып кимге тюбек атайыкъ. Къайыкъ батып, къазакъ эрлер акъгъан сонг. Талпынып ягъасына чыкъгъан сонг, Душман учун досну уьюн йыкъгъан сонг, Тёшексиз гьали нечик ятайыкъ. Ёлукъгъанда ёйма сюйсе яманлар, Югюрюк алашадай ёртайыкъ. Ёртгъанда да къува гелсе гьызыбыз, Юлдур юрек токъташдырып тутайыкъ. Къой - дегенде къоймай зулму этген сонг, Къагъарланып къатды болмас эрлени Уьч байлам тамакюге сатайыкъ.
Сел – тав ташгъын (сель).
Къапултындан – бирденден, хапарсыздан, эсде ёкъдан.
Къайрылып – къагьарланып.
Талпынып – тебинип (вырваться, рваться вперёд, биться).
Ёртгъанда да къува гелсе гьызыбыз – къачгъанда да артыбыздан къувалай гелсе.
Юлдур юрек токъташдырып тутайыкъ – тартынгъан юреклени къатдырып тутайыкъ, къаршылыкъ этейик.
Зулму этген – гюч этген, къыйнагъан, яманлыкъ этген.