«Гьар бир затда бир минг бар».
Ата-анада бир мин бар, Бешде уланны тенг гёрмей. Аргъумакъда бир мин бар, Къуршалса явдан къутгъармай. Киривкада бир мин бар, Тартгъанда агъач окъну токътатмай. Асхар тавда бир мин бар, Баврунда ятгъан батырны Аста чайкъап уятмай. Ата-анадан несин гёрейим, Беш уланны бири яхшы, бири яман болгъан сонг, Аргъумакъ, сенден несин гёрейим, Яйда ялчылар яйдакъ минген сонг. Киривка, сенден несин гёрейим, Къул-къазакъ онглу-терсли илген сонг, Асхар тав, сенден несин гёрейим, Ол онгмагъан батырны Болжаллы гюню къаршы гелген сонг.
Минг, яда мин – башгъалыкъ белги; мунда: кемчилик, тетиклик деген маънада.
Киривка – окъжаяны йиби, тасмасы (тетива лука).
Аргъумакъ – чалт, югюрюк, макъталгъан ат (аргамак).
Яйзакъ (яйдакъ) минген – ер салмайлы минген.