«Биз де негет байладыкъ»
Къажар Агьмат, муна Къазакъ оьзюм де, Язбашында он гюп сабан гьайдадыкъ, Гюлайлан, пастан, харбуз, хыяр урлукъ чачмагъа Биз де негет байладыкъ.
Язбашыбыз булан яйыдыкъ, Бу язда тюрлю-тюрлю ой тартып, Тюшюбюз булан байыдыкъ. Уьйкенибиз булан гиччи яшыбыз,
Гьисап этмей ашалагъан ашыбыз. Чьгъышыбыз булан ялчыбыз, Уьйден берген он беш манат харжыбыз. Гюндюзлер чачгъан урлукъну Гечелер чычкъан талады. Гёк чубарлы чычкъанлагъа кёк урсун. Гёп-гёрюне давгъа салды башыбыз. Аллагь салсын чычкъанлагъа тарлыкъны,
Биз гёрсек де, эл бусурман гёрмесин Бу йыл бизге чычкъан этген хорлукъну. Алыслар башы арслан тюс, Алыслардан мишик черив жыйылсын. Оланы къара-аласы хан болсун, Талгъыр булан къубасы
Бир-бирине табун тартып яс болсун. Тавланы тармагъындан тёгюлсюн, Бою оьсмегир чычкъанланы урлугъу Бу дюньядан болмагъандай ёюлсун.
Денгизден чыкъгъан май чабакъдай Таяран тийсе оьлеген, Бу дюньяда биздей нече… …
Инсанлагъа зарал береген, Чычкъан деген бир жанывар жан учун Ярармы адамгъа айып салмагъа?!
Негет байладыкъ – сёйлешдик, хыял этдик.
Уьйкен, уьйкенибиз – барыбыз да, кёбюбюз.
Гёк чубарала чычкъан – талгъыр авлакъ чычкъан (мышь-полёвка).
Хорлукъ – мунда зарал, зиян деген маънада.
Алыс, алыслар – йыракъ, йыракъ ерлер.
Мишик черив – кёп мишик.
Талгъыр – полосатый.
Къуба – сари кюлтюс, кир тюс (серый).
Май чабакъ – сёлёдка.