Тюлкю, бёрю ва аюв

— Бир тюлкю де, бир бёрю де, бир аюв да ач болуп, иш къыдыра бир хангъа барып:

— Яхари, бек уьзюрю болуп гелген эдик. Сени бизге бир ишинг болмасмы? — деп сорагъан.

Хан да булагъа:

— Воллагь, бар. Бир десетин ерде будайым бар. Шону орсагъыз, мен сизге бир кюмес ярашынгъан гьюрбеч де, бир дорба экмек де берирмен.

— Яхшы, — деп булар, гьюрбеч булангъы кюмесни де, экмеклер булангъы дорбаны да гётерип, будай ормагъа гете. «Биз буланы гьали ашап къойсакъ, ач болурбуз, будайны оруп битген сонг ашарбыз», — деп сёйлешелер.

Булар ишге уруна. Орталап турагъанда тюлкю, ач болуп, гьиллагъа къалып: «Вай!» — деп къычыра. — Гьы, не бар? — деп сорай аюв.

— Воллагь, бирев къычыра, барып къарайым гьали, — дей тюлкю. Тюлкю барып кюмесдеги гьюрбечни де, дорбадагъы экмекни де ашап, ярты эте. Сонг буланы янына къайта.

— Ким эди бу къычырагъан? — деп сорай ёлдашлары.

— Воллагь, ханны къатыны улан тапгъан болгъан, шогъар ат къойма гел деп къычыра болгъан, — дей бу.

— Не ат къойдунг дагъы? — деп сорай олар.

— «Билсе» деп къойдум, — дей тюлкю.

Будай орулуп битмей, тюлкю дагъы да ач бола. Чыдап болмай: «Вай!» — деп бирдагъы къычыра.

— Не бар, дагъы да ким къычыра? — дей ёлдашлары.

— Воллагь, мен къойгъан атны токъташдырмай буса ярай, мен дагъы да барып къарайым, — деп, тюлкю гете.

Тюлкю барып, кюмесде къалгъан гьюрбечни де, дорбадагъы экмекни де ашап битдирип, бир экмек къала. Сонг тюлкю, буланы ягъына барып:

— Шо атны токъташдырмай болгъан, янгыдан ат къоймагъа тюшдю, — дей.

— Нетдинг, гьали не ат къойдунг дагъы? — деп сорай аюв.

— Воллагь «Битди» деп къойдум, — деп жавап бере тюлкю.

Сонг булар будайны оруп бите, баягъы ашланы къойгъан ерге багъып юрюйлер. Бу ерде тюлкю: «Я, бир тамаша къурсагъым авруп тура», — деп де айтып, агъач арагъа гире.

Аюв да, бёрю де барып къараса, гьюрбеч де, экмеклер де битген. Ишни англагъан сонг булар тюлкюню артындан чаба.

Бир эсги тирменни ичинде булар тюлкюню тута. Тюлкю буланы алдатып токътата. О къалгъан экмекни ашама гьилла излей. О булагъа булай дей:

— Гелигиз, бу гече шу тирменде юхлайыкъ. Эртенге ким арив тюш гёрсе, къалгъан экмекни шо ашар. Булар юхлама ята. Гече туруп, тюлкю къалгъан экмекни де ашап къоя. Эртен барысы да бирге уяна. Экмекге де къарагъынча, ким арив тюш гёрген экен деп айтып, тюшлерин хабарлама башлай.

Аюв айта:

— Мен бу гече ханны уланыны тоюнда эдим. Шонда, оьзюм сюйген чакъы ашап, къандым.

Бёрю айта:

— Воллагь, мен де шо ханны уланыны тоюнда чавуш эдим. Сюйген затымдан сюйген чакъы ашап турдум.

Тюлкю айта:

— Воллагь, сиз шо тойда ашап турагъанны гёрюп, шо къалгъан экмекни мен де ашап къойдум.

Шолай да айтып, тюлкю тирменден къачып чыгъа. Булар да ону артындан чабып гетелер.