Уьч улакъны ёмагъы

Бир эчкини Мида, Дида, Гида деген уьч баласы болгъан. Бир гюн эчки, уьч де баласын да алып, яшыл талагъа отламагъа бара. Эчки балаларына айта:

— Балаларым, отлап тойгъан сонг, уьйге барыбыз да бирче къайтажакъбыз. Вёрегиз, менсиз гетип къалмагъыз уьйге. Бу араларда бек яман бёрю бар.

Улакълар отлама гетелер. Олар яшыл талада къангъынча ойнайлар, дюгюшелер, атылалар. Мида башлап тоя, анасына да айтмай, яп-янгыз ёлгъа тюше. Ону гетип барагъанын гёрюп:

— Мида, къайда барасан, токъта, балам, барыбыз да бирче гетейик! — деп къычыра анасы.

Сен айтгъангъа сен тынгла, гете Мида, ойнакълай туруп.

Бара-бара туруп, Мида бир тар сокъмакъгъа тюше, бир бийик аркъадан оьте, бир бийик яргъа етише, бир терен анакъны гёре. Ондан улакъны алдына бёрю чыгъа. Мида къоркъуп, дар-дар къартыллай. Бёрю къылычлардай тишлерин чакъырлата туруп, Мидагъа сорай:

— Атынг кимдир?

— Мида.

— Къайдан гелесен?

— Отлавдан.

— Къайда барасан?

— Уьйге.

— Уьстюнгдеги недир?

— Тюклер.

— Башынгдагъы недир?

— Мююзлер.

— Юрегингде не бар?

— Сенден къоркъув бар.

— Олай буса, сени ашама тарыкъ! — деп, бёрю Миданы савлай ютуп къоя.

Мидадан сонг Дида тоя. О да анасына да айтмай, ёлгъа тюше. Ону гетип барагъанын гёрюп:

— Дида, къайда барасан, токъта, балам, барыбыз да бирче гетейик! — деп къычыра анасы.

Сен айтгъангъа сен тынгла, гете Дида, ойнакълай туруп.

Бара-бара туруп, Дида бир тар сокъмакъгъа тюше, бир бийик аркъадан оьте, бир бийик яргъа етише, бир терен анакъны гёре. Ондан улакъны алдына бёрю чыгъа. Дида къоркъуп, дар-дар къартыллай. Бёрю къылычлардай тишлерин чакъырлата туруп, Дидагъа сорай:

— Атынг кимдир?

— Дида.

— Къайдан гелесен?

— Отлавдан.

— Къайда барасан?

— Уьйге.

— Уьстюнгдеги недир?

— Тюклер.

— Башынгдагъы недир?

— Мююзлер.

— Юрегингде не бар?

— Сенден къоркъув бар.

— Олай буса, сени ашама тарыкъ! — деп, бёрю Диданы савлай ютуп къоя.

Дидадан сонг Гида тоя. О да, анасына да айтмай, ёлгъа тюше. Ону гетип барагъанын гёрюп:

— Гида, къайда барасан, токъта, балам, бирче гетейик! — деп къычыра анасы.

Сен айтгъангъа сен тынгла, гете Гида, ойнакълай туруп.

Гиданы да бёрю савлай ютуп къоя.

Барындан да артда эчки тоя. Эчки ёлгъа тюше. Бара-бара туруп, эчки бир тар сокъмакъгъа тюше, бир бийик аркъадан оьте, бир бийик яргъа етише, бир терен анакъны гёре. Ондан эчкини алдына бёрю чыгъа. Къылычлардай тишлерин чакъырлата туруп, бёрю сорай:

— Атынг кимдир?

— Къара оьлет!

— Къайдан гелесен?

— Къара оьлетден!

— Уьстюнгдеги недир?

— Ярлы-юрлю ябагъы!

— Башынгдагъы недир?

— Эки айрылы сенек!

— Юрегингде не бар?

— Сагъа ажжал бар!

Бёрю шонда къоркъуп, дар-дар къартыллама башлай. Эчки ону сюзюп, къарнын ярып ташлай. Бёрюню къурсагъындан эчкини балалары чыгъып геле.

Улакълар:

— Вай, аявлу анабыз! Сен болмагъан бусанг, бизге не яхшы! — деп къычыра туруп, анасын къучакълайлар.

Шондан сонг Мида да, Дида да, Гида да анасына тынглайгъан болуп къалалар.