САРЫНЛАР

Бу уьйлени агъачы, Сени берген магъа чы. Даргьары эмен экен, Сени алагъан мен экен, Ирахысы ёге экен, Ятгъаны къамуш экен, Гелмеймен деп айтагъан Сеники тавуш экен.

Атылып миндим бийикге, Тартып урдум гийикге. Мююзю бичакъ сапгъа, Териси этик олтангъа, Язувунг магъа язсын деп Ялбараман солтангъа.

Гьар саным гьар санынга, Гьар ерим гьар еринге. Билеклерим белинге, Тилим тилинг учуна. Шунча сени сюйгеним Гетермукен пучуна.

(Бу да шо китапдан, 36 б.)

БИР НЕЧЕ АРИВ САРЫНЛАР

Къара сават къаздырдым Белимдеги хынжалгъа. Женнетни майыл къушу Гелип къонду шанжалгъа.

Къойсувну ари ягъында Эндирей бар, Яхсай бар. Урайым сюйдюм булан — Абайынга акъсай бар.

Татавуллар йырылып, Тарлавланы сув алсын. Урайым сюйдюм булан — Яврунларынг увалсын.

Сюйдюм урайым сагъа Гёзьяшынг тёгер йимик. Бутунг-къолунг сынсын деп Артымдан сёгер йимик.

Белимдеги хынжалым Хынжал тюгюл гьанапи. Сёзлеринг йылы геле — Мысгъылмукен, я Рапи.

Гьаракан булан Гьапши, Ярылып бишер шапши. Мысгъылламакъ бир ёлдур Хорлай бусанг не яхшы?!

Юрегимни бавунда Орнатдынг алма терек. Алдатувлукъ болмаса, Тюгюл магъа не герек.

Сёзлерим сагъа малим, Ишлерим сагъа аян. Къыр къарар къырда къалсын, Тек сен бир магъа таян.

Дарайланы энимен, Тенглилени ченимен. Инанырдей иш буса, Излер эдим сени мен.

Уьстюндеги къашынга, Тюбюндеги гёзюнге. Ойлашырдай иш бола, Инансам чы сёзюнге.

Къотанда къоюнг булан, Алдында къыйынг булан. Берсенг яхшы борчумну, Абурунг-сыйынг булан.

Сакътиянны сари этген — Жугьут да Худабахши. Мал къоюп къардаш болмас, — Малымны берсенг яхшы.

Кёп салам Алхылавгъа, Сорай дегин Юсупгьа. Бир сени учун болмаса, Элтежакъ эдим сутгьа.

Ифарлы кёкюрегинг, Женнетдир къойнунгну ичи. Чархынгны таза сакъла, — Меникидир емиши.

Тавлулар геле тавдан, Алма юклеп эшекге. Къагъып белингден алып, Урайым акъ тёшекге.

Сагъа сёзлер айтайым, Сен тынгла къулакъ яйып. Сагъа шолай айтмагъа Гьай-гьай айып, гьай айып.

Не билейик, не айтайыкъ Нагагьындан тюзелсек. Не деп йылар экенлер Шу арада, биз оьлсек.

Чиркей кёпюр, Салатав, Агъачкъала, Миятлы, Сёйлеме оьктем-оьктем, — Этерменбет уятлы.

Чиркейлер къувун чыкъгъан, Чирюртдагъы гьуягъа. Орус алгъан юрт йизмик Гелирсен ириягъа.

Къабалайынг къайип эт, Къаршы алдынга яйып эт. Сен сюйгенде сюйгенмен, — Энди сюйсен айып эт.

Гесип ашар алманы, Сындырып ашар къозну. Не айтма гёнгюнг бар эди, Шондан да уллу сёзню?

Тав арасы тар ерде Тарлыгъып чыкъгъан яшман. Сен деген менде къалмас, Гел, этме мени пашман.

Янгыз уьйде ятгъанда, Ярылмайму юрегинг? Къурсагъынга зиянсыз Сыйпайым кёкюрегинг.

Мен бир ялагъай яшман, Сюймеймен ишлемеге. Бир къолума тюшерсен, Теридей тишнемеге.

Тюбегим базалайдыр, Тюбек къабым парсу къдур. Сен мени сюе бусанг, Къойнунга къолум сукъдур.

Яхшы не еринг яхшы, Яман не еринг яман? Шу еёзюнг йылы гелди, Оьх-оьх аман, оьх аман.

Сюемен деп сюйдюрюп, Сюймеймен деп яндырма, Гертилей сюймей бусанг, Гел мени инандырма.

Тартайым тастарынгдан, Тутайым пастанынгдан, Оьбейим яягъынгдан Айланып о ягъынгдан.

Тоба-тоба, тенгирим, Ёкъдан яла ябалар. Былтыр сынгъан юзюкню Бу йыл магъа салалар.

Терезеден къарайсан, Тулумларынг тарайсан. Къыз эдинг, къатун болдунг, Энди негер ярайсан?!

Къонакъ уьйлерде янтыз Оьлемен гёнгюнг аяп. Сен айтгьан сёзлеринге Тураман аркъа таяп.

Ат болмагъы тайдандыр, Чабар ери майдан дыр. Къойнунгда базар тюкен, — Сокъмакълары къайдандыр.

Ширванны шагьтутусан, Шамахыны шапталысан, Аривлени къызысан, Аямай тапталысан.

Сен андасан, мен мунда, Зат гёрюнмей гёзюме. Гьавасы гелген яшман, — Айып этме гёзюме.

Сют булакъдан сув алып, Бюлбюл кажинге тёпоп, Сагъынгъан сари салам Уьч къучакълап, уьч оьбюп.

Ат миндим лавлай-лавлай, Къуръан шайтангъа давлай. Аллагь балагь салмаса, Айрылырманму савлай.

Масжидде муталимлер, Къолунда эки къалам. Сен йиберген саламгъа — Ва алайкум уссалам.

Мен сени инжитмейим, Узакъ этип каламны, Бу садам къайтармайму, Мен йиберген саламны.

Къолума къалам алып, Язувумну язаман. Сен эсиме тюшгенде, Аврумайман, азаман.

Мен снэге гелер эдим, Ананг къоймай гелмеге. Сюегенингни билсем, — Къабул эдим оьлмеге.

Къара агъачны ичинде Къаралып бишер палам. Алтун явлукъгъа тююп, Менден гьасирет салам.

Сарасар къамучугъа Залатойдан ялавсан. Къайдан да гёрдюм сени, — Эсден таймас талавсан.

(«Мажмуъ ал-ашъар ал-ажамийят». Акъмасжит, 1903 й., 40—45 б.)