«Taqmaq yır»
Qol yawluğum bar edi, Qolnu kirin ala edi, Sınıqğan yaş yürekler - Onu bulan yal edi.
Qol yawluğum quş yimik, Çıtı çirik - boş yimik, Söngürnü sıyı batğan - Suwğa süydüm taş yimik.
Suwğa süydüm - taş netmey? Ay aylanıp - yıl getmey. Tozulğan tümen yawluq, Türlengir cuması ötmey.
Cuması ötmey türlengir, Çum terekdey bürlengir, Sütden de ariwmen dep, - Maqtanadır çerlengir.
Surayıl boylu, gül soylu, Sütden ariw aq qaşıq. Enni bir yawluq tüşgen Biraz sögüldü haşıq.
Sögüldü haşıq, söngür, Sögülmes sabur göñül. Esgermey esimni aldı Esgi yawluqday döngür.
Dönmesmi esgi yawluq, Qawrama külte bawluq? Geçe - bir, gündüz - eki Terge, dew periñ sawluq.
Tergewsüz dew periñden, Teñliñ tutsun çeriñden. Aldınğı qol yawluğum Sögülgen bir yerinden.
Yel tilli, suw göñüllü Yer-yerinden sögüldü. İçi tolğan aşığım, Barı yerge tögüldü.
Aşığım alçalı edi, Çikli, böklü, tawlu edi, Yawluğum tüşümlü edi, Bir yerinden awlu edi.
Awlu edi eger yimik, Har dertim töger yimik. Enni bir yawluq tüşgen Xarç tüpge yeger yimik.
Biraz tutulğan yawluq, Onça tügül allawluq. Yazbaşnı yayı sensen, Bilseñ, dew periñ sawluq.
Yazbaşnı göñü yayda, Yaynıki alla qayda?! Yazbaşıday yay da yoq, Degen bulan payda yoq.
Ne payda degen bulan, Tüşmese sen sawluqğa. Kiseden gülnü tögüp Xor bolduq qolyawluqğa.
Qolyawluq qollu, sanlı, Yüregi yüz-miñ xıyallı. Yay yañursuz, qış qarsız - Kim bolsun yazbaş canlı?
Yay, yazbaş canlıman dep, Belim çeçdirdi bekden. Qanatlı qaraquşday Enni uçup yürüy kökden.
Xınjal taqdım qılawlu, Qamuçum quş yalawlu, Qaçan tarqalır eken Kökürekler talawlu?..
Talawlu kökürekler, Dertden tolğan yürekler. Burunğu sonar da yoq Etsek de ne gerekler.
Yeluñ bir - miñ yüregiñ, Bildim menden aregiñ Özüñ munda bolsañ da, - Alla, qayda geregiñ...
Geregiñ gelmes bu yanğa, Xalbat tüşmes ayanğa. Bir sözümnü eki etmen, Tüşsem ullu ziyanğa.
Ullu ziyanğa tüşmey, Öktemler oyun tapmas. Kökden, yerden oylaşıp, Dünyanı küyün tapmas.
Dünyalar aylanmaymı Dögerek etgen çar yimik? Bek añlaysan aytğannı, Üç qulağıñ bar yimik.
Yañurday yawmasañ da, Kökürediñ kök yimik, Mayday yağılıp gelsem, Sen görmediñ tük yimik.
Görmediñ, gözden qarap, Bilmediñ, göñüm sorap, Bugün basğan boynumdan Xıylı xor, mısxıl, xarap.
Ne gerekler etsek de, Aldınğıday göz de yoq, Çarxıma siñer yimik, Canğa yılı söz de yoq.
Söz söylep samarqawun, Ep bulan tabup bawun, Barıp bawuna girsem, Ellege sala quwun.
Quwun sala ellege, - Qurşap qala buzğanday, Ayağıñ bulan qoluñ Altın bulan sozğanday.
Gümüş yimik qollarıñ, Altınday ayaqlarıñ, Eñleriñ alma yimik, Qardan aq yayaqlarıñ.
Yayaqlarıñ qar yimik, Eñleriñ alma yimik, Awzuñdan çıqğan sözüñ, Tatıwlu dolma yimik.
Dolma eter yapraqdan, Can sıylı opraqdan, Cannı senden ariwü, Yaralmas topraqdan.
Xıylı xor, mısxıl, xarap, Boynumdan basğan, taymay, Bolur-bolmas işlege İnandım esim cıymay.
Esim cıymay iş gördüm, Uyaw çaqda tüş gördüm, Bal bürküp, barmaq xapdım, Nemqoray bir dos tapdım.
Bir dos tapdım nemqoray, Yulduz, güzgü, gün çıray: Quşluqdan tüş bolğança Miñ tilli - neger yaray?!.
Quşluq çaqda bal berdiñ, Tüş bolğunça qalsın dep, Tüşden soñ zaqum berdiñ, Haq başımdan alsın dep.
«Quraşlap qala buzğanday»
Quraşmaq – tikmek, qurmaq, qoşulmaq söyleşmek, razileşmek maʼnaları bar dey muallif, wa, şolay bolğanda, şonu şulay oxuma (añlama) gerek: «Quwun sala ellege, birewlege qoşulup, qala buzğanday» dep, añlatıw da bere.
Şairni şo satırı 1980-nçi yılda çıqğan kitabında «Qurşap qala buzğanday» dep, tüzlenip de, tüz de: kontekstge gelişli berile wa tuwra qurşap, qamawğa alıp buzğanday maʼnalı. Qala degen söz de munda beklik (krepost) degen maʼnada. Xalqnı awzundağı: «Dür, qaq etersen, qala buzarsan» – özgeler bajarmayğan zatnı etersen degenley. Birewlege qoşulup demek munda durus çıqmay, nege tügül şo tiştaypa bu sözleni samarqaw, mısğıl küyde ayta.
«Quwun sala ellege» degenni de – maqtana dep añlama gerekli.
Munda da köp-köp: sınıqmaq, tümen yawluq, çerlengir, surayıl, dewperi, yel tili, alçalı, sonar, xalbat, çıray degen sözlege bayanlıqlar bermek tiyişli edi.
Dağı da: «Yawluğum tüşümlü edi, bir yerinden awlu edi, awlu edi eger (elek) yimik» wa «Haq başımdan alsın dep» degen saw satırlağa da añlatıw hajatlı edi.