«Qubağalı tawlar taşlar uwalıp».
Qubağalı tawlar, taşlar uwalıp, Qıynalıp cıyğan mallar duw qalıp, Qıyamat günler qarşı gelse de, Qıl qadarı sağışına almağan. Qırallardan qara qawğa çıqsa da, Qırğınlar qızıp quzğun busa da, Qara qarğa qanat yarım qaqsa da, Can-canıwar çetge başın suqsa da, Canawarlıq etip, can ayap, Er özü xalqdan artda qalmağan. Çabuşup xoş xan üyüne dos tüşse, Başına ullu namus iş tüşse, Bazarlardan satıp neler almağan? Namusuna qawşalmağan, talmağan. Nar çekgen nür arslanım Alibey Allahına sucda etgen waliden. Aşkere şıx ayan bermek Adamlanı arasında nür yimik, Panarlarda yanğan çiraq dür yimik. Xalbatdağı sufulayın din tutğan, Xalifaday xalqnı artından uyutğan. Qarçığaday qayır xan edi, Qara xalqnı içindegi canı edi. Usmu ullu Xasaybek Xaripler bulan misginleni yanı edi. Adilxandan başğa yuwuğu yoq eken Biy Xasaynı anadaşı, qurdaşı, Çiñ giççi iniñ şo edi. Gawur elde göñüñ ala edi, Üyde qalğan üç iniñ Tınçlıqğa başın salmasa, Beş-on günlük yol edi. Poçdan-poçğa yol salıp, Yügürüp yetip gelme bola edi. Birisi de seni artıñdan gelmedi, Görüşüp göñüñdegin bilmedi. Özdenler de, başı teñli biyler de Barğan busa yaman etdi dermedi? Seksen segiz san sökmey, Qawdanlı qara yerge qan tökmey, Qawğalı gawur ol elde Qalıp ölür biy Xasayım ermedi!?
Qubağa tüs – qoñur tüs (serowatıy, bledno-burıy swet).
Qubağalı tawlar – otu, ormanı sarğayğan tawlar.
Duw qalıp – ulaw, taşlanıp, yessiz qalıp.
Qıyamat gün – axırat gün.
Qıl qadarı – qıl ölçewde, haran darajada.
Qırallardan – yat yerlerden, yıraqlardan (H-M. Abd.).
Qırğınlar – köp ölüw, qırılıw çabuşuwlar, dawlar, yawlar.
Quzğun buqsa (buyuqsa) da – qızğın qawğalı çabuşuwdan quzğun quş pısıp, qorqup tınsa da, toqtasa da.
Xoş xan – süyümlü, aburlu xan.
Namusuna qawşalmağan, talmağan – namusnu awur görmegen.
Nar çekgen – kep çekgen, lezzet alğan.
Sucda etgen – qulluq etgen, aburlağan, sıylağan.
Aşkara şıx ayan bergen – açıq añlatğan.
Pinarlarda (panarlarda) – fonarlarda.
Xalbatdağı sufulayın din tutğan – dinni supuday güçlü yürütgen.
Xalifaday xalqnı artından uyutğan – paça, padişahday xalqnı özünü artından yürütgen, inandırğan.
Qarçığa quş – qayır quş (sokol).
Xaripler, misginler – amalsızlar, bezemisginler, paqırlar, yarlılar.
Gawur elde – orus paça Rusyada.
Yügürüp gelme – çalt gelme.
Qawdan – qawrağan, quruğan ot (cuxlaya trawa).