«Сафинату-н-Нажат» китапгъа

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِي و به نَسْتَعِينُ

…Ай дин къардаш! Аллагьу таъаляны да, пайгъамбарланы да гьакъында билмеге борч болгъан затланы билдиреген илмугъа — «илму-л-калам» деп айтыладыр. Аллагьу таъаля халкъгъа борч этген къуллукъланы билдиреген илмугъа — «илму-л-фикъгьи» деп айтыладыр. Шол эки де илмудан бир къадар сама гьар-бир гишиге борчдур. Билмесе — динге дюрюслюк болмайдыр. «Мен охумагъанман, жагьилмен» деп уьзрю гелтирмакъ булан гиши къутулмайдыр. Аллагьу таъаля бизин тегин яратмагъандыр. Оьзюню танымакъ учун да, оьзюгер^✻ къуллукъ этмакъ учун да яратгъандыр.

Аллагьу таъаляны танымакъны да, огьар къуллукъ этмакъны да билдиреген шол эки де илмудур. Амма нечакъы шолай болса да, арап охумагъан дин къардашларыбыз учун оьз тилибиз булан язылгъан шол эки де илмудан къолубузда гьеч бир китап ёкъдур. Ишни шулайлыгъын гёрюп, аввал «илмул-каламдан», сонг «илму-л-фикъгьидан» гьар тарыкъ затны сёйлейген шу китапны гьар ким де англайгъан кюйде ачыкъ тил булан язып, «Сафинату-н-наджат» деп ат да къоюп басмагъа салдым.

Бу китапдан пайда алагъан дин къардашларым да бизге: «бу къуллукъну этген гишиге Аллагьу таъаля рази болсун» деп айтар бугъай деп умут этемен.

Аллагьу таълягъа кёп шукру^✻ болсун, дин къардашларыма шулай бир кёмек къолумдан чыкъды. Эндиден сонг мен оьлсем де шу китабым оьлмес бугъай, ин шаъ Ллагьу таъаля.

Эндиден сонг да, Аллагьу таъаля оьмюр берсе, оьзге якъдан да пайдалы китаплар язмагъа къастыбыз бар. Бу дюнья аз затдыр. Гьеч сонг дин къардашларыны арасында къалагъан бир сама яхшылыгъы болмай оьлюп гетмакъны талайсызлыкъдан санамалыдыр.

Аллагьу таъаля бизге гьар бир яхшы болагъан затланы этмакъда тавфикъ^✻де берсин, рибаъдан^✻ да сакъласын, амин!

(Бахчасарай, 1903 й.)