«Aqtaşdan ağımmıken?»
Bu sarınlanı endireyli yüz yıllar yaşağan tamaza Yahya Cammalow özleni yurtunda bolğan bir toy da Y. Qazaq aytağannı görüp-eşitip, esinde saqlağan. Yahyadan sarınlanı Haci Abduraşitow yazıp aldı.
Ulan:
Çıqğanbız ortalıqğa, Bilgenibiz aytmağa. Aytğandan soñ aytmaqdır, Qoymay geri qaytmağa.
Qız:
Geri qaytğan qaytğandır, Qaytma tüşse yolu bar, Qarayıq aytarıña, Söznü oñu-solu bar.
Ulan:
Sarında da, yırda da Görgenmen oñ-sollanı. Qıymalı qaytıq-quytuq Çuñurların yollanı.
Qız:
Qaysı yaqlısan ulan, Sözleriñ tağımmıken, Yurt yağalap barağan Aqtaşday ağımmıken.
Ulan:
Özüm ari yanlıman, Tağım-tağım sözlerim, Endirey toyğa gelip, Sende qaldı gözlerim.
Qız:
Qalğan busa, hey ulan, Sanlarıma azıqsan, Günler batıp, geç bolup, Aysız qalsañ yazıqsan.
Ulan:
Axşamlar gün batsa da, Geçeler ay bulanman, Qarşıñda qala yimik Qazaq degen ulanman.
Qız:
Gök isxarla çepkeniñ Qıyışıwlu boyuñda. Qazaq - ulan bileyim: Ne bar eken oyuñda?
Ulan:
Oyum teren deñizdey, Oyumdağı yanımda, İçime yallıq berip, Sensen, Salihat, canımda.
Uçmağa süygen ediñ, Tek qanatsız qaz bolduñ, Çeçekleri beçigen Suwsuz, qurğaq yaz bolduñ.
Yazlanı yazı nedir, Yaşnamasa yaşlıqda. Barkäman bitermiken Çaçğan bulan taşlıqda.
At oynatdım arqada Tuyaqların oyarday, Salihat, bir de tügülsen, Görgen seni qoyarday.
Qaymalı yol – qaytuq-quytuq yol (izwilistaya doroga).
İsxarla çepgen – sukonnaya çerkeska.