«Muhammat-efendi Osmanowğa kağız».
BismiLlah, kömek et, ay Soltan Karim, Sazğa söz gelişsin, tüzelsin yırım, Aldın çı bar edi yırğa hünerim, Tıñla çı, qarayıq, Muhammat-Efendi.
Abdulğa kağız yazdıñ, yıl bular bir kerre, Anı cawabın Qazaq, muna, munda bere. Abdurahmannı, Abdulnu tilewüne göre Bu sözleni yazıp, Muhammat-Efendi.
Çaqda bir cawabıñ yetişe telden, Yüregiñ küsmeymi şol uzaq elden? Qardaşdan, sırdaşdan, taza göñülden Muñayıp zar salam, Muhammat-Efendi.
Sen gene gelsin dep yalbara haqğa, Tıñlaşıp qara çı zamanğa-çaqğa, Paşmanlar, küyü yoq, sen üyde yoqğa, Añla bu sözleni, Muhammat-Efendi.
Sırdaşıñ muñayıp tura uzaqdan, Gelsin dep yalbara rabbim razaqdan, Bu yırnı yazağan misgin Qazaqdan Eşit bek salamlar, Muhammat-Efendi.
Teñlileriñ tergey o yan, bu yandan, Hürmetiñ, aburuñ artıq biy-xandan. Ahmatdan, Aqamdan, şo açaqandan Sağa köp salam, Muhammat-Efendi.
Salamdan soñ Qazaq muradın yaza, Awruwdan, sırqawdan bolmaqsan taza. Har zaman, har çaqda xatasız haza Qazaqnı tilegi, Muhammat-Efendi.
Yıraqsan, ne payda, görmeybiz yüzüñ, Eşitmeybiz söyleseñ yazıwday sözüñ, Bizin haldan-günden sorasañ özüñ, Saw-salamat turabız, Muhammat-Efendi.
Boljalğa gelesen, turasan az günler, Getseñ, gene tuman, eşile yeller, Tuwğan yeriñ boldu şol uzaq eller! Tileybiz, qayt, Muhammat-Efendi.
Qardaşlarıñ izleyler, sağına seni, Mawlediñ bu Yaxsay maskanıñ hani, Har kesge qolaydır, gel, öz watanı, Tileybiz, gel qayt; Muhammat-Efendi.
Görünüp getesen, günleni saymay, Aziz aşnalanı esinden taymay, Süykümlü sözleriñ unutma qoymay, Canlarına siñensen, Muhammat-Efendi.
Sen de bir fahimsen, tıñla atağa, Anna göñün awla, tüşme xatağa, İnsanğa ölüm bar, belgili sağa, Tileybiz, gel, qayt, Muhammat-Efendi.
Dewletiñ, malıñ xarjlıqğa taman, Sen de qalmassan dünyada haman, Bulanı oylama bolmaymı zaman? Tileybiz, gel, qayt, Muhammat-Efendi.
Ne etseñ yeter ata-ananı haqı, Bu dünya fanadır, axırat baqı, Atañnı qulağın çaynay neçaqı Anañ seni uçun, Muhammat-Efendi.
Atañ altmış türlü maslahat bere, Anañ sabur etmey, atañdan göre, Aytğannı eşitmey, tıñlamay sıra, Haman sözün oñ göre, Muhammat-Efendi.
Sağa güçü yetmey, oğar yabuşa, Azmı uwaq laqırt, günde xabuşa, Senden kağız gelse, üy ahlüñ çabuşa, Qaytajaq xabarıñ izley, Efendi.
Umarnı sözleri barı da haqdır, Pitat gümüşdey xatası yoqdur. Oylasañ, sağa da zamandır, çaqdır, Qaytıp öz watanıñ tapmaq, Efendi.
Biz, bajileriñ, yüregibiz yana, Seni görmegenli bek köp zamana, Gün uzaq, ay batmay, tügenmey sana, Qaytsana, ay amalı, etmey bahana.
Biz munda bozarıp, sen onda qalıp, Qoldan bir iş gelmey, yüregibiz salıp, Naqışlağa yazdırıp suratıñ alıp, Yiber, tileybiz, Muhammat-Efendi.
Naqışlağa yiber, yazsın suratıñ, O, bu dep qoyma, etme adatıñ, Anañ, bajileriñ, şol amanatıñ İzley, bek sağına, Muhammat-Efendi.
Elden sorasañ, eteler sawda, Yürekleri san miñ yüz türlü hawda, Tükende, bazarda, baqçada, bawda Dünyalıq qazana, toymaylar, Efendi.
Axşam geç qaytıp, üylerinde yata, Ant etip, saqatnı – tügül dep, sata, Beş şayı payda uçun atasın aldata, Birinde tüzlük yoq, tergeseñ, Efendi.
Sen köp de qolaysan eşitmey, görmey, Bizin Qumuqnu xabarın bilmey, Qalır yimik göreler dünyada ölmey, Umutları ullu, qarasañ, Efendi.
Bir-birine yaman xıyalda, qastda, Ilähi, tüz tügül, qardaş da, dos da, Dosuñ da haram, qarasañ asta-asta, Tamaşa zamanlar türlengen, Efendi.
Bizde bir tabun bar, bir-birinden usta, Oçarda olturup, qatınday, yasda, Yüz xabar çığarar yoq yerden esde, Tufu! Yah, namus tas bolğan, Efendi.
Aytdı-quytdu söylemek bu tabunu işi, Tañlarmı şu yolnu namusu bar gişi? Xasap-bazarda, tüken-oçarda haligi gelişi, Axırların Allah tüz etsin, Efendi.
Efendi – qadi, xojayın (gospodin).
BismiLlah – Allahnı atı bulan men kağızımnı başlayman demek.
Soltan Karim – Allah Kerim.
Sazğa söz gelişsin – xomuz küygedey söz gelişsin, qıyışsın.
Kerre – keren.
Haza (türk söz) – haz beregen, hazlı.
Mawlediñ, maskanıñ – tuwğan yeriñ, yaşap ösgen yeriñ.
Fanisen (arap söz) – ölme tuwğansan.
Fani (arap söz) – daimlik tügül, pana, zamanlıq yaşaw.
Anı – onu, şonu.
Telden – telefondan, telegramma bulan.
Yüregiñ küsmeymi? – yalqmaymısan, incimeymisen, bezmeymisen?
Muñayıp zar salam – muñ, talçıqlı, dertli, paşman salam (grustnıy, gorestnıy, unılıy priwet).
Gene – dağı da, yañıdan, enni.
Yalbara Haqğa – tiley Allahdan.
Tıñlaşıp qara – tıñlap qara.
Yalbara rabbim Razzaqdan – rızqı beregen Allahdan bek tiley.
Boljalğa gelesen – az zamanğa gelesen, getme alğasap.
Misgin Qazaqdan – amalsız, käsip, paqır, yarlı Qazaqdan.
Mawlediñ Yaxsay – tuwğan yeriñ Yaxsay.
Maskanıñ hani? – makänıñ, turuşuñ qayda?
Har kesge – har adamğa, har kimge.
Günleni saymay – günleni sanamay.
Aşnalanı – qızardaşlanı, dos-qardaşlanı, yuwuq qardaşlanı.
//Faimsen – adamsan, añlawlusan, insansan.
Tüşme xatağa – yañılışma.
Dewletiñ, malıñ xarjlıqğa taman – baylığıñ taman çaqı bar.
Ana-atanı haqı – awletleni ata-ananı aldında borçu.
Dünya fanidir – panadır, yalğandır.
Axırat //baqı – o dünya gerti, haq dünya.
Tügen (tügel) – bütün, sawlay, tolu.
Tügenmey sana – bütünley oyubuzda, yüregibizdesen, esden taymaysan, unutulmaysan.
Qulağın çaynay – arz, känt ete, incite.
Tıñlamay sıra – tıñlamay bütün, bir yañız da, bir de (sowsem ne sluşayet).
Xabuşa – munda: erişe demek, xabışa.
Çabuşa – kağızıñnı biri-birinden tartıp alıp oxuy.
Bajileriñni yüregi yana – bajüwleriñni, eçiwleriñni yüregi, qıynala, talçığa.
Köp zamana – köp zamanlar bola.
Tügenmey sana – tügenmey sama, kemimey, bitmey.
Sawda – alış-beriş, sawdüger.
Hawa – munda: güçlü his, hasiretlik, sağınç.
İbraylar – tatarlar. (İbr. Kerim).
Cilim (yılım) – tor (set, newod), tatarlar, cuhutlar wa ruslar bir torğa tüşgen (wse oni swäzanı odnoy nitü).
Naqışlar – renkli oyuwlar (uzorı); munda busa suratçı - xudojnik degen maʼnada.
Buwar – tapşur (poruçi).
Haqdır – haq gerti, durusdur, tüzdür.
Pitat gümüşdey – taza, bahalı gümüşdey damğasız.
Elden sorasañ, eteler sawda – el, yurt haqda sorasañ, sawdügerni hayında.
Yürekleri san-miñ yüz türlü hawda – sanawsuz türlü hayda, qastda.
Dünyalıq qazana – baylıq qazana, yañız şonu hayında.
Ant etip saqatnı tügül dep sata – bahanası, kemçiligi, tetigi, çirçigi bar malnı, yoq dep, aldatıp satalar.
Beş şayı payda uçun atasın aldata – 25 kepek xayır uçun atasın da aldata (5 kepek 1 şayı bola).
Ilähi – bog.
Tañlarmı – saylarmı.
Tüken-oçarda – hatta oçar da tükenge aylanğan.
Xasap bazarda – et satıw-alıw bazarda.
Çegip alğan suratıñ – foto-grawüra.