«Barı da zat bar Qazaqnı esinde…».
Hayt, ulanlar, haq yürekden yazaman, Namart şawxal maqtanadır cıyında, Qazaq mağa känt ete dep qıyında. Bilsin: meni bar içimde insabım. Özü bulan bitmegen haq hisabım. Barı da zat bar Qazaqnı esinde: Ahları da xalq töleygen yasaqnı, Gözyaşlar da bar esinden taymayğan. Qızyaşlağa şawxal qurğan tuzaq da, Çaqsız ölgen ulanlağa qazılğan Qaburlar da bar esinde Qazaqnı.
İnsap, insabım – adamlığım, tüzlügüm, yah-namusum.
Haq hisabım – açuwlarım (imeü swoi sçötı).
Ahları – zulmunu awurluğundan, qıyınlıqlardan etilegen ah uluwlar
Yasaq – nalog.
Tuzaq – qapğın.