Алтылар

Сав юртну халкъы: «Адиллени Алтаву алты адам этип болмайгъан ишни этген улан» – деп сёйлейлер. Амма ол шонча да шолай не иш этгенни ачыкъ этип айтып болагъан биревде ёкъ.

Сынавлу бирев:

– Алты улан кёп де тюгюл, бир улан аз да тюгюл! – деген.

Ол шолай неге айтгъан экен?

Чабывда яхшы бир атлыны артындан алты атлы етишме болмагъан, дейлер.

Ана яны – алты пай, ата яны – ярты пай (айтыв).

Ахшамгъы ашыбызны ашап битип, алгьамдулиллагь айтгъынча, анабыз ариги уьйден бошгъап булан алмалар гелтирип, шоланы алтыдан беш пай этип, бизге уьлешип берди.

– Алты алгъаным да ёкъ, беш бергеним де ёкъ! – деп къопайгъан бирев.

Ол шолай не маънада айтгъан экен?

Алты улан, алты къыз – он эки яш, бир ана.

Оьзюмню томакълыгъымдан алтынчы классдан еттинчи классгъа чыкъмай къалдым.

Алты улан болар – алтав, мени де къошса болар еттев.

«Еттилеге» де етдик, еттилени гьакъында да шулай эшитдик: