YolAWÇULAR
Bir tamaza da, yaş ulan da getip bara bolğan. Qarasa, yolnu ortasında dorba tolğan aqça! Ulan tez dorbanı qağıp alğan da: — Mağa munu Allah yibergen! — degen.
— Ekibizge de yibergen, — dey tamaza.
— Yoq, yoq, munu men tapdım! Mağa yibergen! — degen ulan.
Tamaza erişmey qoya. Bular biraz yürügen soñ quwun bolup gete, qarasa atlılar yetişip geleler.
— Dorba bulan aqçanı qaysığız urlağansız? — dep iline atlılar.
— Aqça sayalı balah gele tura, — degen ulan.
— Sen tapdıñ, balahı da sağa bolsun, — degen tamaza. Ulannı alıp getgenler, tamaza busa üyüne qaytğan.