BERÜ WA ATYALMAN
Terekden-terekge atılıp yürüygen atyalman tüpde yatıp turağan börünü ystüne tüşgen.
— Börü, meni yiber! — dep tileme başlağan atyalman.
— Mağa bek yalqıwlu, atyalman taypağız busa daim atıla, oynaqlay, küley. Nege bulay şatsız? Sebebin aytsañ, yiberermen, — degen börü.
— Senden epsiz qorqaman. Yiberseñ, terekni başına da minip, cawap berermen, — dey yalınçlı atyalman.
Hasili, börü onu yibere. Atyalman, terekni başına da minip: — Börü, sen açuwlusan, şo sebepden yalqasan. Yüregiñni açuw biylegen. Bizin yürekler busa açıq, birewge de yamanlıq yoramaybız, daim şatbız, atılabız—oynaybız, — dep cawap bergen.