«Can ağalar, sizge dua amanat».
Terenlege tüşdük, çıqma çara yoq, Busurman din xarap, tutma çola yoq, İslam dinden bizge yarım para yoq, Can ağalar, sizge dua amanat!
Soldatlayın tizip oynatdılar, Til tala, tiş awruw, dert çaynatdılar, Qazanlayın içibiz qaynatdılar, Can ağalar, sizge dua amanat!
Oyunun bilmeseñ – öçge soğalar, «Karapçi, gawno» — dep, yüzge bağalar. Bu bizin hallarıbız, can ağalar, Can ağalar, sizge dua amanat!
Laqum qad katabna qara muñ käläm, Sizge yetsin deüb minna miñ salam. Biz gördük, görmesin munu cumlä alam, Can ağalar, sizge dua amanat!
Can ağalar, canday tilew can uçun, Dos qardaşğa biraz tilew yan uçun, Qazaq tamam qıldı türkün şonu uçun, Can ağalar, sizge dua amanat!
Sizge dua amanat – ölü-sanlı özlege dua oxumaqnı amanat ete, tapşura.
Çara yoq – küy, amal, yoq.
Din xarap – din pasat, puç, zaya.
Çola yoq – waqti, zaman, hawur yoq.
Yarım para yoq – heç payda yoq.
Til tala – awuz demek. (Til awruw, dert çaynatdıralar – A-K. Abd.).
Öçge soğalar – öçlü, açuwlu bolalar, tebeler, uralar.
Karapçi – uruçu deyler (noğay tilde – karak, karakçi).
Laqum qad katabna qara muñ käläm – sizge endi yazdım qara muñ (paşman) kağız (käläm, sözler).
Sizge yetsin deüb minna miñ salam – sizge yetsin dep, bizden miñ salam; deüb — bir qaysı orta wa qıbla qumuqlanı dialektlerde "dep" söznü biçimi.
Cumlä alam – barı dünya xalqı, maxlüq, küllü xalq (narod, massı).
Qazaq taman qıldı türkün şonu uçun – türk, dinli şiʼruların yazdı.