«Er gerek».
Qayırlanıp qazabından qumsarıp, Qatılğanın qutğara almas taş tülek. Qawğalı günler qarşı gelgende, Qan sıqtatır qara yerni quş yürek. Sırğalı qızlar yimik sıtırlar, Sen-men dese, sınalmağan boş yürek. Boş yürekler dertden tolğan soñ, Büdüremes er gerek. Boranlar boray qopğan soñ, Burulup başın suqma yer gerek. Burulup başın suqma yer tapmay, Büdürep işni buzğan erlege Maqtawlu er demekden tör gerek. Duşman gözün, dos namusun kütmege, Aldanmas adam cinin ötmege, Adamlanı til tübüne yetmege, Adaşmayğan arslanlayın zor gerek. Oylaşmay turup sözüm aytman dep, Aytğan soñ, heç sözümden qaytman dep, Kirişleyin sözden taymayğan, Küylenegen gül awuzlu til gerek. Til duşmannı toturquşday sarnatıp, Tiş qalası titiretip açılsa, Singirine azaw bizdey çançılsa, Silkinmey çıdamağa er gerek. Bir etgenge eki eterni esgerip, Bilegen bekilerdey erlege Buzğa minse büdüremes çer gerek. Geçe de oylap, gün de oylap, Gözellerden sılıw atday boy saylap, Qıdırıp qız qarayğan erlege – Ayawsuz aslam berme mal gerek. Ayawsuz aslam mallağa, Yerin tabıp bere bilgen qol gerek.
Qayırlanıp (qaharlanıp dep bolma gerekli) – açuwlanıp, hakip, qazaplanıp, şamlanıp.
Qazabından qumsarıp – açuwlanıp, haleklenip, yüzü ağarıp, alışınıp.
Taştülek – qarçığa cura quş (munda almas taşday qattı yürekli demek).
Qansıqtatır – qan töger, yerni qanğa boyar.
Sırğa, sırğalı – halqa (serga).
Sıtılır – munda boşar, yançılar demek.
Büdürep – tartınıp, qorqup (ispugawşis, spasowawşis).
Tör gerek – boş abur, örlük gerek degen maʼnada.
Adam cinin ötmege – adamnı hillasından, makürlügünden, pisliginden ozmağa, utmağa.
Zor – zorba, bek ullu, üyken.
Kirişleyin – kirişdey bek (kak zatwerdewşiy gips krepkiy).
İylengen gül awuzlu til gerek – küylengen, yımışaq, yılı, ariw, usta söyleygen tatli til gerek.
Toturquş (tawus) – pawa, pawlin.
Tiş qala – awuz demek.
Siñir – çaçuzun, çandır (cila, suxojiliye).
Azaw bizdey – qattı, bolat bizdey.
Silkinmey çıdamağa – tartınmay çıdamağa.
Silkingen atday – sesgengen, ürkgen atday.
Sılıw at – semizsuw, tımırsıq at.